Hadis-i şeriflerin Gayesi
http://m.yollayap.com/b16/1026404438.gif
Hadis-i şeriflerin Gayesi
http://www.tevbe.org/forum/besmele1.gifHADİS-İ ŞERİFLERİN GAYESİ
Mehmed Zahid KOTKU Rh.A
Eùzü billâhi mineş-şeytànir-racîm.
Bismillâhir-rahmânir-rahîm...
Elhamdü lillâhi rabbil-àlemîn...Vel-àkıbetü lil-müttakîn...Ves-salâtü ves-selâmü alâ seyyidinâ muhammedin ve âlihî ve sahbihî ecmaîn...
İ'lemû eyyühel-ihvân... İnne efdalel-kitâbi kitâbullàh... Ve enne efdalel-hedyi hedyü muhammedin sallallàhu aleyhi ve sellem... Ve şerrel-umûri muhdesâtühâ... Ve külle muhdesin bid'ah... Ve külle bid'atin dalâleh... Ve külle dalâletin fin-nâr... Ve bis-senedil-muttasıli ilen-nebiyyi sallallàhu aleyhi ve selleme ennehû kàl...
a. Hadis-i Şeriflerin Önemi
Hadis-i şerif hakkında kısa da olsa biraz mâlûmat vermek isteyeceğim:
Hadis-i şerif; Peygamber SAS Efendimiz Hazretleri'nden rivayet olunaraktan bugüne kadar bize gelen sözlerdir. Bu sözler kavlen, fi'len, takrîren, sıfaten hepsi hadistir. İster söylesin, isterse onu takrir buyursun, yahut fiilen onu göstersin... Gerek fiille gösterdikleri, gerek söz ile söyledikleri, gerek sıfatlarıyla beyan buyurdukları, hepsi hadisten ibarettir.
Bu hadislerin gàyesi, (elfevzü bisaàdetid-dâreyn) insanın hem dünyanın, hem de ahiretin saadetlerine ulaşmasına vesile olmaktır.
Bu ilm-i hadisten murad, bunu bize bildirenlerin halini, rivayet edenlerin halini bilmek... Bu hadis bize nerden geldi, kimin vasıtasıyla geldi; bunu bilmektir.
Farzlardan sonra ibadetlerin en efdali, ilm-i hadistir. Süfyân-ı Sevrî Hazretleri ki, eski müctehidlerden bir zattır; "Hadis ilminden daha efdal bir ilim bilmiyorum." diyor.
Cenâb-ı Peygamber muhaddisler hakkında şöyle buyurmuş:
(Naddarallàhümreen semia minnâ şey'en febelleğahû kemâ semiahû) "http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif yüzünü ağartsın o kimsenin ki, benden bir şey duyar ve bu duyduğunu diğer duymayanlara duyurur, iblağ eder, eriştirir. (Ferubbe mübellağin ev'à min sâmiin) Çünkü çok duyanlar vardır ki, o duyduklarını iyi anlayamazlar. Fakat bunu başka bilenlere, 'Ben böyle duydum.' diye anlattıkları vakit, o ondan daha ziyade anlayış göstererekten, o hadisin incelenmesine, genişlenmesine vesile olur."
Onun için, ehl-i hadis-i şerifin şerefine binâen, Peygamber SAS Efendimiz şöyle buyurmuşlar:
(İnne evlen-nâs bî yevmel-kıyâmeh, ekseruhüm aleyye salâten) "Nâsın yevm-i kıyamette bana en evlâ olanı, bana çok salât ü selâm getirenlerdir."
Bu kavmin içerisinde de en çok salât ü selâm getirenler, muhaddislerdir. Efendimiz'in halini beyan etmek suretiyle, mütemâdiyen salevatlar getirirler. Bâhusus onun kitaplarıyla meşgul olmak, hep salât ü selâmdan ibarettir.
Onun için hep beraber bir salât ü selâm okuyalım:
"Allàhümme salli alâ seyyidinâ muhammedinin-nebiyyil-ümmiyyi ve alâ... Âlihî ve sahbihî ve sellim..." (3 defa)
Kırk tane hadisi belleyip, yazıp, kendine ve kendinden sonra geleceklere bırakabilen insanların, kıyamet günü ulemâ meyanında haşrolunacaklarına dair, şühedâ meyanında haşrolunacaklarına dair geniş rivayetler var.
Cevap: Hadis-i şeriflerin Gayesi
b. Mekârim-i Ahlâk'ın Lüzûmu
Onun için diyor ki: (İnne ilmel-hadîs ilmün şerîfün ve yünâsibü mekârimel-ahlâk) "Hadis ilmi gayet şerefli bir ilimdir ki, ona lâzım olan mekârim-i ahlâktır." Yâni ilm-i hadis-i gerek okuyan, gerek dinleyenlere lâzım olan şey, mekârim-i ahlâk sahibi olmalarıdır.
Gerek okuyanda, gerek dinleyende mekârim-i ahlâk denilen şey olmazsa, hem okuyuş, hem dinleyiş hiçbir fayda temin etmez. Mekârim-i ahlâkla beraber, en güzel huyların da bulunması lâzım!..
Peygamber SAS'in zaman-ı saadetlerinde yetişen insanlar, nasıl kendilerini Rasûlüllah SAS'e benzetmeye çalıştılar; (Ashàbî ken-nücûm) "Benim ashabım yıldızlar gibidir." devletine mazhar oldular. Hepsine büyük pâyeler verilmesi, onların Rasûlüllah SAS'e iktidâlarının mükâfâtıdır.
Binâen aleyh ehl-i hadîse, gerek dinlemek sûretiyle, gerek okumak sûretiyle, lâzım olan şeylerin başında mekârim-i ahlâk geliyor.
Mekârim-i ahlâk çok... İşte bu yazdığımız Tasavvufî Ahlâk kitabı içerisinde yetmiş kadarı anlatılıyor. Fakat bunların başı sabırdır. Sabrı olmayan hiçbir şeye erişemez. Sabır baş gibidir. Baş olmayınca vücudun, kolun, ayağın hiç kıymeti olmadığı gibi, sabrı olmayanın da kıymeti o kadardır.
Sabrı elde etmek de kolay bir şey değildir. Çarşıda satılsa, çok para verir alırdık. Fakat alınır bir şey değil. O ancak http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif-u Teàlâ'nın lütfuna mazhariyetle olacak. Okuduğumuz hadislerden alabildiğimiz dersler neticesinde, Efendimiz'in sabrı gibi. bizde de sabır hasıl olacak.
Efendimiz'in sabrı ne kadardı?.. Ölçemeyiz, söyleyemeyiz, anlatamayız, o kadar çok... Niçin?.. küffarın o kadar ezâsına hep tahammül etti, halbuki hep kudret elindeydi. İsterse, "Yâ Rabbi, bunları helâk et!" deseydi, bir anda hepsi helâk olurdu. Fakat hiçbirisine demedi. Rica ettiler ashab:
"--Yâ Rasûlallah, beddua et şunlara yeter artık!" dediler.
"--Yok!" dedi. "Ben beddua için yaratılmadım, mekârim-i ahlâkın tamama erişmesi için gönderildim. Binaen aleyh, onlara beddua etmek istemem. Onların neslinden daha ne gibi insanlar geleceklerdir, siz bakmayın bunlara!" dedi.
Bu mekârim-i ahlâk ile beraber, (ve yünâfî mesâviyel-ahlâk) Ahlâk iki; birisi iyi, birisi kötü... İyiyle kötü karışırsa olmaz. İyiyi alanın kötüyü bırakması lâzım! Kötüyü atmadıkça, iyi oraya girmez. Kötü huyları atmadıkça, iyi huyların orada yerleşmesine imkân yoktur.
Kapta var bal farzedelim, bunun yerine başka şey koyacaksınız. Bu balı dökmeden oraya başka şey koyabilir misiniz?.. Onu dökecesiniz, temizleyeceksiniz, başka şey koyacaksınız. Tıpkı bunun gibi, kötü ahlâkla iyi ahlâk bir arada barışmaz.
Bugün Üsküdar'da yeni bir imam-hatip mektebi temeli atıldı. Oraya fakiri de çağırdılar. Ben de şimdiye kadar hiç böyle bir merasime gitmediğim halde, nasılsa oraya bugün gittik. Geniş bir meydan, ekâbir hepsi toplanmışlar. Hatipler konuştu, dinledik. Çok güzel medhiyeler, çok güzel ifadeler, sözler söylendi. Çok güzel Kur'anlar okundu. Çok güzel zevk içerisinde, neş'e içerisinde bir alem geçirildi.
Orada çok güzel konuşmalar yapıldığı halde, meselâ imam-hatip mektebi ne demek, bunu anlatmak istediler. Canım işte camimize imam olacak, müezzin olacak, hatib olacak, vaiz olacak memlekete; bize İslâmiyeti duyuracak, bildirecek kimselerin yetişmesi için bir mektep... Hatib dedi ki:
"--Hayır, o kadar değil! Biz istiyoruz ki memleketimizin çapında değil, dünya çapında, dünyaya ışık tutacak bir eser olsun! Dünya milletleri bugün bunalım içerisinde, dinsizlik içinde kıvranıyorlar. Onlara rehber olacak bir ilim membaının temelinin atıldığı gün..." diyerekten, güzel güzel konuşmalar yapıldı. Herkes tabii hayran hayran dinledi onları.
Fakat bu mektepler bu memlekette 1400 yıldır işledi durdu. İşledi durdu da lâyık olan insanı yetiştiremedi. Lâyık olan insanın yetişebilmesi için, o kötü ahlâkların atılıp, yerine iyi ahlâkların yerleşeceği menba'lar lâzım! Mektepler bunlara kâfî gelmiyor.
Şimdi bakınız size kısa bir misâl söyleyeyim: Koca Çin'i biliyorsunuz, yediyüz milyonluk bir devlet... Ashab-ı kiramı da tanıyorsunuz. Ki, zaman-ı Rashulüllah'ta Rasûlüllah'la müşerref olmuş bahtiyarlar... Çoğunun okuması yazması yoktu. Yalnız dinlerler ve dinlediklerini ezberlerler ve ezberledikleriyle amel ederlerdi. Bilenleri de onları yazarlar, geride gelecek insanlara miras kalsın diyerekten saklarlardı.
Bu zatlardan iki bahtiyar ticaret için Çin'e kadar gidiyorlar. Çin halkı böyle insan görmemiş; sadakat, azim, metânet... Ne gibi iyi huylar varsa, bunların üzerinde... Gözler dikiliyor bunlara:
"--Bunlar kim acaba? Nereden geldiler ve kimlerdir?.."
İbadetlerini de görüyorlar tabii, hayran oluyorlar, soruyorlar:
"--Siz kimsiniz, nereden geldiniz? Bu sizin yaptığınız ibadetler nedir?.."
Onlar da anlatıyorlar:
"--İslâm dininin sâliklerindeniz, müslümanız. Böyle bir din vardır, meziyetleri şunlardan ibarettir." diyorlar.
Hayran kalıyorlar:
"--Bize de bunu telkin eder misiniz?" diyorlar, müslüman oluyorlar.
Bugün Çin'de olan ne kadar milyon müslüman varsa, o iki müslümanın eseridir. Oraya ordu gitmedi, oraya gazete gitmedi, oraya bilmem ne gitmedi; o iki tane müslüman gittiler, İslâmiyeti fiilleriyle anlattılar. Sözleriyle, "Biz müslümanız, gelin müslüman olun!" demediler; fakat hareketleri koca Çin'i hayran kıldı onlara, müslüman aşıkı oldu herkes, "Hemen şu dini bize de telkin edin!" dediler.
Bunlar mektepte okumadılar, medresede okumadılar. Fenlerin hiçbirisini belki bilmezlerdi. Fakat İslâm gelince, Peygamber SAS'den öğrendiklerini tatbik ederekten cihana yayıldılar. Endonezya'sı, Hindistan'ı, şurası, burası hep bunun mükâfâtıdır.
Onun için, burada ne güzel söyledi bu zât-ı muhterem: "Mekârim-i ahlâk sahibi olabilmektir hüner!" Bunu okumaktan ve dinlemekten murad, mekârim-i ahlâk sahibi olabilmektir. Yoksa, bütün menhiyatı işledikten sonra, zevk ü sefâya, şehvete gark olduktan sonra, bilmişin ne yazar, bilmemişin ne yazar?.. Belki bilmediğin daha hayırlıdır.
Onun için, http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif cümlemizi affetsin, tevfîkàt-ı samedâniyyesine mazhar etsin de, bildikleriyle amel eden güzel mü'minlerin arasına bizleri de kabul etsin...
Bursa'da bulunduğum sırada bir eve misafir oldum. Baktım ki kütüphanesinde rahmetlik Akifin Safahat denen bir kitabı var. Dedim:
"--Şuradan biraz okuyuver de dinleyelim!"
O da aça aça açtı, http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif korkusuna ait bir fıkra... Okudukça çok üzüldüm. Bir sürü kitaplar yazılıyor herkes tarafından; ne lüzum?.. Safahat'taki o adamın yazdığı iki sahifelik yazı kâfî insanlara... Diyor ki:
"--http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif korkusu olmadıktan sonra, insan insanlıktan çoktan uzaklaşır. İnsanı insan eden http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif'ın korkusudur. Bu korku madem ki yok, o adam insanlıktan çok uzak, nasipsiz bir adam demektir." diyerekten, şâirâne sözlerle yaldızlanarak güzel güzel yazılmış, hayran hayran dinledik.
Şimdi bu ahlâk-ı hasenenin gelişmesi için, bu http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif korkusunun evvelâ vücûdu lâzım! O http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif korkusu olmadıktan sonra, o güzel ahlâk insana girmez.
Herkes bugün şehvetinin, nefsinin esiri... Şehvetinin, nefsinin, şeytanın esiri olduktan sonra, güzel ahlâkı nerde bulacak insan?..
Cenâb-ı Zül-celâl ve Tekaddes Hazretleri Adem AS'dan beri birçok peygamberler gönderdi. En son peygamber bizim Peygamberimiz, SAS Hazretleri... Fakat bütün peygamberlerin gönderilmesindeki yegâne sebep nedir? Neden gelmiştir bu kadar peygamber?..
Bunların hepsi itaat olunsun, ittibâ olunsun diye nümûne olarak gönderilmiştir. Onlara iktidâ edelim, uyalım diyerekten gönderilmiştir. İktidâ nisbetinde, uyma nisbetinde ümmetlik hasıl olur insanlarda... Peygamberine ne kadar uyabiliyorsan, onun sözlerine ne kadar mutabakat gösteriyorsan, o nisbette ümmet olursun.
Peygamber SAS'in ümmetiyiz. Ümmetiyiz ama, yolunda gitmiyoruz, izinde gitmiyoruz. Bu ümmetlik lafla olan sözden ibarettir ki, o Azrâil AS'ın geldiği vakitte, hepsi uçar gider. Ne zaman ki itaat ettik, ittibâ ettik, nefsimizde tatbik ettik, Rasûlüllah'ı önümüze rehber edindik; o zaman o içeriye işler, ölürken de, öldükten sonra da saadet içerisinde bu dünyadan ayrılır gider.
Onun için:
(Ve mâ erselnâ min rasûlin illâ liyutàa biiznillâh) [Biz her peygamberi --http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif'ın izniyle-- kendisine itaat edilmesi için gönderdik.] buyruluyor. İtaatsizlikle olmaz bu iş... Bugün beşeriyet şaşırmış. Bizim de hafsalamız almıyor ki, "Bu memlekette de böyle olur muydu acaba?" diyerekten...
Cevap: Hadis-i şeriflerin Gayesi
Bir zümre hasıl olmuş, http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif tanımaz, Peygamber tanımaz, kitap tanımaz. Tanıdığı bir şey varsa, dinsizlik... Onun peşine takılmış, ne yaptığını bilmez, şaşkın bir adam... Bu nasıl oldu da bizim aramızdan türedi?.. Bunlar Rusya'dan gelmedi buraya, Çin'den gelmedi buraya! Nereden geldi bunlar?.. Biz nasıl evlât yetiştirmişiz ki, bunlar bugün bizim başımıza musallat olacak derecede belâya tutulmuşlar. İnsan şaşırıyor.
Bunlar bizim evlâtlarımız, bu memleketin evlâdı... Bu memleketin evlâdı olan Fatih'in evlâtları, bu memleket için nasıl can fedâ ederlerken, bugünküler de aksine olaraktan nasıl fedâkârlık yapıyorlar!..
http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif kusurlarımızı affetsin...
Onun için, iyi ahlâk sahibi olmak mecburiyetindeyiz. Müslüman mısın?.. Mutlaka iyi ahlâk sahibi olacaksın!.. Kötü ahlâkların hepsini terkedeceksin!..
Kötü ahlâklar günahlardan ibaret. Sayısı bugün yediyüzü bulan çeşitli günahlar var. Bu günahlardan kurtulmadıkça, insanın insan olması mümkün değildir. Bugün hatipler çok güzel konuştular: En güzel insan http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif'ın istediği insandır. O insan ki, kötülükleri bırakmış, iyilikleri elde etmiştir.
O kötülük bırakılmadıkça, zevkin peşinde, şehvetin peşinde, şeytanın peşinde...
--E müslümanım!..
Ezan okunur, camiye gelmez. Vaaz olunur, gelmez. Radyosunun başından ayrılmaz, televizyonunun başından ayrılmaz. Sahillerdeki deniz alemlerinden ayrılmaz. Bütün sefâ yollarına gider... Müslümanlığı da kimseye vermez.
Halbuki bu isyan yerlerine gitmek, o kadar tehlikelidir ki... Gözün beş tane günahı var. Bu beş günahtan birisi, kötülükleri görmek... Kötülükleri görmek kâfî geliyor insan için... Çünkü insanın insanlığı, ancak gönlünün kemâle erişmesiyledir. Gönül ne kadar http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gifıyla meşgul ise, http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif'ına ne kadar bağlıysa; o gönülde o kadar nur vardır.
Binâen aleyh, mâsıyet yerlerine gidildiği vakitte, o gözler vasıtasıyla gönle zehirler akar. Sen diyeceksin ki:
--Televizyonda ne zarar var?.. Bugün işte ilmin kemâlini gösteren bir şey bu. Onunla bütün dünyanın her şeyini görüyoruz.
İyiliklerini gördüğün vakitte çok iyi ama, kötülüklerini gördüğün vakitte, gönle akan zehirler senin gönlünü öldürür. Gönül öldükten sonra vücudunun hiç kıymeti yok! Vücud yaşamış, yaşamamış; hiç kıymeti yok!.. İş gönüldedir.
Onun için, o gönlü muhafaza edecek olan gözün kötülere bakmaması lâzım, günahlara bakmaması lâzım!.. O dilin de kötü sözleri söylememesi lâzım!.. Bu kulakların da kötü şeyleri dinlememesi lâzım!.. Ancak ondan sonra mekârim-i ahlâk olan güzel ahlâklar insanda tebârüz eder.
Bugün o toplantı yerindeki, imam-hatip okulunun yeri alınmış. Bir zât-ı muhterem, ismi Süleyman... Boyacı. Onüçbin metre, ondört dönüme yakın geniş araziyi, dininin aşkının artıklığından, "Bu mektebe hibe ettim!" demiş. Bu mektep, İslâm nurunu yayacak bir menba'dır bu... Bunun kısasını şöyle söyleyeyim:
Bu cami duruyor. Bu caminin içerisinde imam olmazsa ne olur bu cami?.. Cami bir cesettir. Bu cesedin ruhu onun imamıdır, imam-hatibidir. O olmadıktan sonra, bu cami hiçbir mânâ ifade etmez. Anbar olur, hayvanlara bilmem ne olur, hiçbir işe yaramaz. İllâ bu cami bir ceset; bu cesedin ruhu ilimdir, ilim sahibidir.
İşte ilim menbaı için adam onüçbin metre yerini fedâ etmiş, http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif rızası için teberrû etmiş. "Ben öldükten sonra, ecdadımın da defterleri kapanmasın, bunun sevabından müstefid olsunlar!" diyerekten.
Tebrik ettim kendilerini, http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif mübarek etsin... Ne büyük hayır!.. Diğer zenginlerimize de http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif-u Teàlâ böyle lütuflar ihsân etsin...
Onüçbin metre yer ne demek aziz kardeş, Üsküdar'ın en güzel bir yerinde?.. Bu teberru kolaycacık yapılmaz. Biz bugün camimiz yapılıyor şurda, biraz teberru edin diyoruz. Beş lirayla on lirayla teberru mu olur bugün?.. http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif affetsin kusurlarımızı...
(Ve mâ âtâkümür-rasûlü fehuzûhü) [Peygamber size neyi verdiyse, onu alın!] buyrulmuştur. Onun için, Rasûlüllah SAS neler dediyse, onları nefsimizde tatbik etmek mecburiyetindeyiz. Yalnız dinleyip geçmekle iktifâ etmek, kâfî değildir. Kitaplara yazılmış... Okumazsak bize ne faydası var?..
Şimdi o günah kitabı; öyle zannediyorum ki, eminim ki çok kimse bilmez bu kitabı... Çok kimse de okumamıştır bile... Çünkü yediyüz tane günahı okuyup da ne olacak; başına belâ mı alsın adam?!.. Yediyüz tane günahtan kaçmak, kolay bir şey değil.
Biliyorsunuz ki mikrop var... Mikrobu almadıkça, vucuddan yok etmedikçe, vücut hastalıktan kurtulmuyor ki?.. Evvelâ o mikrobu öldürüyorlar, vücuttan yok ediyorlar, ondan sonra şifa geliyor insana...
Bu kötü ahlâklar insanların üzerinde durdukça, insanlara hiçbir söz tesir etmez. Hiç fayda da olmaz. http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif kusurumuzu affetsin de, bizi bu güzel ahlâkların sahibi olan kimselerden eylesin...
Peygamber SAS'dir onun kökü... Kök Peygamber SAS'dir. Bütün iyi ahlâklar ondan bize sirayet edecektir. Ona olan nisbetimiz miktarınca, ondan fayda görürüz. Peygamber SAS'e olan nisbetimiz ne kadarsa, ona olan şevkimiz, zevkimiz, muhabbetimiz ne kadarsa, ondan o kadar feyz alırız. O zevk neticesinde de, bizde bakarsın mekârim-i ahlâk yavaş yavaş kemâle gelir; güzel bir insan olmak şerefine nâil oluruz inşaallah...
Onun için Cenâb-ı Hak Celle ve A'lâ Hazretleri, bütün emirlerinin başlarında, (Fettekullàh) "http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif'tan korkunuz!" buyuruyor. http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif'tan korkulmadıkça, her şeyi yapar bu insanoğlu... İşte bugün kardeşini vuran bu insan değil mi?.. Kardeşini vuruyor işte, davası uğruna...
Hiç de düşünmüyor?.. Günah mıdır?.. Cehennemde yanacak mıyım?.. Niçin ben bu kardeşime silâh atıyorum, kurşun atıyorum?.. Ne var; Yunan mıdır, Bulgar mıdır, hangi millettir bu?.. Öz vatanının öz kardeşi... Bir mektepte okuyorsun da, nasıl ona silâh atıyorsun?.. Nasıl ona el kaldırıyorsun?.. Nasıl müslümanlık bu?.. Ama müslümanlıktan çıkaranlara, http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif ne ederse etsin...
Onun için, her şeyin başı http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif korkusudur. (Ve aslihû zâte beyniküm) Araları da islah lâzım ki, hep kardeşiz.
(İnnemel-mü'minûne ihveh) [Ancak mü'minler kardeştirler.] denince, bu kardeşlikler nasıl tebârüz edecek? Seninle ben nasıl kardeş olacağız?.. Adımız kardeş ama, birbirimizden çok uzağız.
Kardeşlik neleri iktizâ ediyor?.. İşte benim canım senin canın, senin canın da benim canım!.. O zaman olur insan kardeş... Yoksa senin malın ayrı, benim malım ayrı; senin canın ayrı, benim canım ayrı olduktan sonra, o kardeşlik elbette zor olur.
Öyleyse;
(Etîullàhe ve etîur-rasûl) "http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif'a itaat ediniz ve http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif'ın gönderdiği Rasûle itaat ediniz!"
Şimdi çok yanlış bir fikir var ki: "Ben http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif'a inanırım. Evet, bu kâinatın bir sahibi var." diyor. Pekâlâ... Ama Rasûlüne?.. "Ona aklım ermez!" diyor.
http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif'a inanan Rasûlüllah'a inanmadıkça, http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif'a inanmış sayılmaz! http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif'a imanın altı tane şartı var:
1. http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif'a iman,
2. Meleklerine iman,
3. Kitaplarına iman,
4. Peygamberlerine iman,
5. Ahiret gününe, öldükten sonra dirileceğine iman;
6. Kadere, hayır ve şerrin http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif'tan olacağına iman.
Bunlar hep bir kül halindedir. Birisini terkedersen, hepsi birden gider.
(Ve etîullàhe ve etîur-rasûle vahzerû) "http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif'a itaat edin, Rasûlüllah'a da itaat edin ve (kötülüklerden) sakının! (Fein tevelleytüm fa'lemû ennemâ alâ rasûlinel-belâğul-mübîn) Eğer itaatten yüz çevirirseniz, biliniz ki Rasûlüllah'a düşen tebliğdir, apaçık duyurmak ve bildirmektir." Yaparsanız, müstefid olursunuz. Yapmadığınız takdirde, ebedî husrâna uğrarsınız. http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif muhafaza...
Onun için:
(Yâ eyyühellezîne âmenüstecîbû lillâhi ve lir-rasûli izâ deàküm limâ yuhyîküm) [Ey iman edenler! Hayat verecek şeylere sizi çağırdığı zaman http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif ve Rasûlüne uyun!] buyruluyor. Onların hayat veren sözlerini duyduğumuz vakitte, bize düşen onlara icabettir. İcabet edilmedikçe, itaat edilmedikçe, onlara ittibâ edilmedikçe, onlar kabul edilmedikçe, iman sahih olmaz. İmanın sıhhati, ancak onların buyruklarına. emirlerine tam mânâsıyla itaat etmekle olur.
(Men semia hadîsî) "Her kim benim sözümü dinler, işitir de, (fe hafizahû) onu hıfzeder, ezberler, beller, saklarsa; (ve amile bihî) ve onunla da amel ederse; (câe yevmel-kıyâmeti meal-kur'ân) yarın yevm-i kıyamette ehl-i Kur'an ile haşrolunur.
(Ve men tehâvene hadîsî) Her kim hadis-i şeriflere ehemmiyet vermez, kıymet vermezse; (fekad tehâvene bil-kur'ân) Kur'an'a da kıymet vermemiştir. (Ve men tehâvene bil-kur'ân, hasired-dünyâ vel-âhireh) Her kim ki Kur'an'ın kıymetini bilmez, ona lâzım gelen hürmet ve saygıyı göstermezse; o dünyada da, ahirette de helâk olmuştur, mahvolmuştur."
Onun için Cenâb-ı Peygamber:
RE. 139/5 (İnnemâ büistü hàtimen fâtihan) "Ben hem hàtim olarak sonuncu bir peygamberim; hem de başlangıçta, Adem AS'dan evvel halkolunmuş bir peygamberim. (Ve u'tîtü cevâmial-kelim) Bana Cenâb-ı Hak çok kısa sözlerle, geniş mânâlar ifade eden sözleri ihsân buyurdu."
Ben mektepte okumadım, edebiyat bilmem, belâğat bilmem, fesâhat bilmem ama; http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif-u Teàlâ'nın bana vermiş olduğu belâğat, fesâhat, edebiyat sayesinde az sözle çok geniş mânâlar ifade ederim. Bunu http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif-u Teàlâ bana lütfetmiştir.
Buyuruyor ki, Peygamber SAS Efendimiz:
(Elâ edüllüküm alel-hulefâi minnî) "Siz benim halifelerimi bilmek ister misiniz? Benim halifelerim kimlerdir?..
--İşte Ebûbekr-i Sıddîk, Ömerül-Fâruk, Osman-ı Zinnûreyn, Aliyyül-Murtazâ... Son padişaha kadar halifeler geldi ya...
Bunlar da halifelerdir ama, asıl halifelerim kimlerdir bilir misiniz?.. [(Ve min ashàbî ve minel-enbiyâi kablî) Benim, ashabımın ve benden önceki peygamberlerin halifelerini size bildireyim mi?..]
(Hüm hameletil-kur'ân, vel-ehàdîs, annî ve anhüm fillâh, ve lillâh) "http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif yolunda gerek http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif-u Teàlâ'nın kelâmını, gerek benim hadis-i şeriflerimi, benden ve ashabımdan bellemiş ve onlarla amel eden kimseler... Onlardır işte benim halifelerim! Kur'an'a sarılmış, Kur'an'ı bağrına basmış, onunla àmil... Peygamberin sözünü ciğerine basmış, onunla àmil... İşte bunlardır benim halifelerim. Arkasından gitmeniz lâzım olan insanlar, bunlardır."
