Allah, insani dogru dusunen dostlardan mahrum eylemesin

Bir gece Medine sokaklarinda kontrolde iken bir evin icinden karisik seslerin geldigini duyarlar. Biraz yaklasinca Halife Hazreti Omer sorar:

- Ey Abdurrahman, bu evin kime ait oldugunu biliyor musun?
Hazreti Abdurrahman “Bilmiyorum.” der. Soyle aciklama yapar Halife Hazreti Omer:

- Burasi falanin evidir. Icindekiler de sarhoslar, icmisler bagirip cagiriyorlar. Ne dersin, bunlara ne turlu bir ceza uygulayalim?..
Hazreti Abdurrahman bin Avf der ki: Bana kalirsa ceza uygulanacak onlar degil, biziz! Irkilen Halife;

- Neden? diye sorar. Soyle izah eder buyuk sahabi:

- Allahu Teâlâ ‘Insanlarin gizli kalan ayiplarini arastirip da meydana cikarmayin..’ buyuruyor. Biz ise gecenin bu saatinde evinin icindeki gizli ayiplarini arastirip meydana cikarmak istiyoruz. Aslinda cezalik isi biz yapiyoruz!..

Bunun uzerine dusunmeye baslayan Halife, elini Hazreti Abdurrahman bin Avf’in eline uzatarak der ki:

- Tut su elimden de bir an evvel buradan uzaklasalim; yoksa disari cikar da bizi bu halde gorurlerse biz onlara degil, onlar bize ceza isteyebilirler. Oradan hizla uzaklasirken duasini tekrarlar Halife:

- Allah, insani dogru dusunen dostlardan mahrum eylemesin. Kimseyi de kendi kanaatinde israrci ve inatci kilmasin. Kendi kanaatini dostlarina kontrol ettirmek, daha dogrusunu duyunca da hemen kabul etmek ne guzel bir anlayistir?..

Ne dersiniz? Bizde de var mi boyle bir anlayis? Biz de kendi dusuncenizi dostlarimiza kontrol ettirir, daha dogrusunu duyunca hemen kabul eder miyiz? Yani ‘Vakkaf’lik bizde de soz konusu mu? (Vakkaf; hizla giden arabanin onune aniden cikan engeli gorunce hemen frene basip zink diye durma durumu...)

Yoksa kimse bizim gibi dogru dusunemez, bizi kimse tashih edemez mi? Biz hep herkesten iyi dusunur, herkesi biz mi duzeltirsiniz? Anasindan daha dogmamis mi bizi duzeltecek insan?