BÜYÜK FETH
Medh O’na!
Büyük Feth O’na!
Büyük Fethin gününde,
Bütün Kureyş Kâbe önünde.
Af dısında kalan, tam ondört kisi;
İçlerinde Hamzanın katili korkunç Vahşi,
Bir de Hind, ciğerini yiyen kadın, Hamzanın
Tütmekte Kâbeden, ruhu ezanın...
Okuyan mı; eski kul, Bilâl.
Yüreklerde tek sual:
Sonumuz nice?
Bilmece!...
O ne af!
Her yer, her taraf
Ve topyekûn Kabîle,
Hattâ Hind bile, Vahşi bile,
Tek tek bağıslandı Allah der demez.
İnsanlığı resulden gayrı kimse güdemez.
Resullerin Resulü, elinde bir ince dal,
Gösterdi: «Putları, Rabbim, yere çal!»
Üçyüzaltmıs put simdi yerde...
Hani ya Hübel, nerde?
Büyük Feth O’na!
Medh O’na!
N.F.K.
