Biliyorum, ölüp gideceğim bu dünyadan
nerede, nasıl, ne zaman kim bilir?
Beni sorana: "o öldü” diyecekler, arkamdan kimler ağlar bilmiyorum, cenazemde kimler bulunur,
Kabre kimler koyar sonra beni kimler hatırlar…
Beni hatırlayanlar da kalmayacak; kimi unutur kimsi ölür
Gider benim gibi.
Öyle zaman gelecek ki dünyaya hiç gelmemişim,
Hiç yaşamamışım gibi olacak.
Ben kabirdeyken dünya yine dönecek, güneş yine parlayacak,
Gecelerde yine yıldızlar olacak dört mevsim geçecek ben görmeyeceğim
Canımın yaprakları birer birer dökülecekte ağlayamayacağım bile,
Neslimden gelenler olacak çoğalacağım ama sevinemeyeceğim,
Nasıl gömüldümse öyle gömüleceksin unutma.
Hele o tatlı can çıkarken
Açlıktan mı öldüm desem susuzluktan mı bilmem
Ey insanlar ben de bir zamanlar sizin gibiydim.
Dünya pınarından su içtim, yağmurunda ıslandım, yollarında yürüdüm.
Sanki dünyaya hiç gelmemiş gibi herkes beni unuttu.
Kimse hatırlamayacak BİR’İ hariç o beni unutmayacak nerde olursam olayım
Beni bilecek acıyacak bana merhamet edecek tek dostum o kalacak
Ne ana rahminde, ne bebekken, ne de başka zamanlarda beni unutmayacak
Tek tesellim o olacak,
Tek ümidim o (c.)
YARABBİ ZATININ MUHABBETİNİ İÇİMİZE VER!
ZATININ MUHAMMEDİN’İ AHLAKIMIZA YERLEŞTİR
VE BİZLERİ BAĞIŞLA, RESULÜNÜN ŞEFAATİNE NAİL KIL.
ONA LAYIK ÜMMET EYLE, SAADATIN FEYZ VE BEREKETİNİ
ÜZERİMİZE CEZBET, SIRATTA BULUŞTUR... (amin)
VUSLAT YOLCUSU
