BİD'AT ve HURAFELER
BİD'AT........................ .................... .............................. .................... .............................. .........
Bid'at, dar kapsamlı olarak: ''Hz.Peygamber'den sonra ortaya çıkan ve dinle ilgili olup ilave veya eksiltme özelliği taşıyan herşey'' diye tarif edilmiştir.
Bu konuyla ilgili hadis-i şerifler şunlardır:
''Bir kimse bir hayırlı sünnet (iyi yol ve amel) ihdas eder ve o hayırlı sünnete de tabi olunursa, o kimse için o yola tabi olanların ecri mükafatı eksilmeden, onların ecri kadar ecrü mükafat alma hakkı vardır.(El İbdaa,118)''
''Ve bir kimsede de İslamda (İslam yolunda) bir kötü sünnet (Kötü amel ve yol) ihdas eder ve onunla da ondan sonra amel olunursa, o kötülükle amel edenlerin günahları noksanlaşmadan o işleyenin günahı kadar günah, o ihdas ve icad edene de aynısı olur. (Müslim El İtisam,70)''
Buradan da anlaşılan odur ki; Kitap ve Sünnete bağlı ilim, irfan, ihlas sahibi kimselerin Kitap ve Sünnete (İnsanlığın faydalarına) uygun olmak şartı ile yeni yeni icad ve ihdas ettikleri bütün işler, adetler, teknikler ve uygulamalar güzeldir, şer'an iyi bir sünnettir yani bid'atı hasenadır. Bunun tam tersi de bid'atı seyyiedir.
Burada bid'atların hükmi çeşitlerini de arzetmeye çalışalım:
Vacip olan bid'at:
Allah'ın ve Resulü'nün kelamını anlamak ve anlatmak için gerekli olan ilmi ve tekniği talim etmek, ihdas etmek.
Mendup olan Bid'at:
Bir hayır müessesesi yaptırmak, medreseler, okullar ve asr-ı saadette görülmemiş her iyilik ve ihsan.
Mübah olan bid'at:
Sabah ve ikindi namazının akabinde musafaha yapmak gibi.(Hanefi mezhebinde bu mekruhtur.Mirkatü'l-Mefatih C.15, s.178-179)
Mekruh olan bid'at:
Mescitleri altın yaldızlarla süslemek, mushafları zinetlemek gibi.
Emirü'l-mü'minin Hz. Ömer'in bidatlara karşı tavrı
Hz. Ömer (ra), Hudeybiye antlaşması esnasında, altında Efendimiz'e (sas) biat edilen Rıdvan ağacını, daha sonraları bazı kimseler tarafından saygı ve hürmet gösterildiği için kestirmiştir. Vakıa Allah Rasulü'nün (sas) her hatırasına sahip çıkmak ve onlara saygı duymak güzel bir duygudur. Hatta O'nun o gül kokulu mübarek ayaklarını bastığı tozu-toprağı, bir Kuddusi edasıyla: 'Ol Medine izi-tozu bu Kuddusi yüzüne tutiyadır.' deyip koklamak isteriz. Ancak başlangıçta halis duygu ve düşüncelerden kaynaklandığı halde, daha sonraları su-i istimal edilebilen bu türlü hareketlerin, zamanla ibadete dönüşmesi endişesine karşı önceden tedbir almak lazımdır ki, Hz. Ömer de bunu yapmıştır.
Evet Hz. Ömer'in, altında Allah Rasulü'ne (sas) biat edilen ağacı bu türlü endişelerden dolayı kestirmiş olması engin bir basiret ve feraset ifadesidir. Ama ne acıdır ki bizler, hiçbir zaman bu dengeyi tam koruyamamışızdır. Ya, şöyleböyle büyüklerle alakalı eserleri, yerleri takdis eder şekilde ifratlara sapmış, ya da, sözde tevhit adına veya bidatlara karşı tavır alma mülahazasıyla tefritlere saparak; tarihi tahrip etmiş, evliya, asfiya ve enbiyayı hafife almışızdır. Bu konuda orta yol, Allah (cc) indindeki kıymetli yerler ve büyükler mutlaka tazim edilip büyük kabul edilmeli, ama büyüklüklerine esas teşkil eden nisbeti görmezlikten gelerek bizzat bir takdis ve tazime de gidilmemelidir.
HURAFELER..................... .................... .............................. .................... .............................. .....
Bir de dinimizden ve bid'at tan olmayan birtakım yanlış görüş, inanış ve uygulamalar da vardır ki, bunlara hurafe (batıl inançlar) diyoruz. Hurafelerin kimi kasıtlı olarak içimize sokulmuş, kimi de halkımızın cahilliğinden kaynaklanmaktadır. Şimdi, dinimizde yeri olmayan yanlış, batıl inanış ve uygulamalardan adetlerden bazılarını sizlere sunuyoruz:
1. Ezan okunurken köpek uluması, karga ve baykuş ötmesinin uğursuzluk sayılması.
2. Tenasuh diğer bir deyimle reenkarnasyon (öldükten sonra ruhun başka bedenlere girmesi) inancı.
3. Cincilik, falcılık, muska, nazar boncuğu takmak, kurşun dökmek.
4. Haftanın belli günlerinde işe başlamanın, temizlik yapmanın ve sefere çıkmanın uğursuzluk sayılması.
5. Çocuk doğan evden kırk gün dışarıya birşeyin verilmemesi, lohusa kadının başka çocuklarla görüştürülmemesi.
6. Geceleri dikiş dikmenin, traş olmanın, tırnak kesmenin, sakız çiğnemenin uğusuzluk ve günah sayılması.
7. Nikah kıyarken evlenen çiftlerin birbirlerinin ayaklarına basması.
8. Oruçlu iken saç sakal traşı olunmaması.Ü
9. Başlık parası, toprak bastı parası.
10. Rüya ile amel etmek.
11. Türbe ve tekkelere mendil bağlamak, çaput bağlamak, para atmak, horoz adamak, tuz ve şekerler dağıtmak ve bunlarla birlikte ölülerden birşeyler beklemek.
12. Anma törenleri, doğum ve ölüm yıldönemleri, kutlama merasimleri.
13. Haftanın bazı günlerinin uğursuzluk sayılarak, çamaşır yıkanmaması, yolculuğa çıkılmaması.
14. Doğum yapan kadının bir hafta evden dışarı çıkmaması ve çocuğu da çıkarmaması.
15. Kapı eşiğinde iyi değildir diye oturmamak.
16. Cenaze yıkanılan yerin ruh gelecek diye aydınlatılması (kandil yakılması).
17. Ölü helvası dağıtmak, yemek vermek.
18. Kabre toprak atarken küreğin elden ele verilmesi.
19. İki bayram arasında nikah kıyılmaması.
20. İçeride ıslık çalınmasının günah sayılması.
21. Gerdek gecesi odanın başında nöbet tutulması ve çarşaf kontrolü.
22. Bardağın kırılmasının hayra alamet olduğunun söylenmesi.
