Şifâ Hatun

Şifâ Hatun radıyallahu anhâ, Rasûlullah sallallahu aleyhi vesellem efendimizin dünyaya teşrifleri sırasında hizmetiyle tanınan bir hanımefendi... Hazreti Âmine annemize ebelik yapan bir hizmet eri... Allah Rasûlû’nün nûr bedenlerini yeryüzünde ilk olarak görme şerefine eren bir bahtiyar hanım... Abdurrahman İbni Avf (r.a)’ın annesi..
O Mekke’de doğdu. Babası Avf İbni Abd İbni el-Haris’dir. Annesi, Selmâ binti Âmir’dir.
O, Resûl-i Ekrem (s.a) efendimizin dünyaya geldiği gece Hazret-i Âmine annemizin yanında kaldı. İki Cihan Güneşi efendimizin nuruyla ilk defa o tanıştı. Efendimizin dünyaya teşriflerini ilk olarak o gördü. Hârikulâde yaşanan hallere bizzat şâhit oldu.
Şifâ Hatun akıllı, zeki ve firaset sahibi bir hanımdı. O gecede yaşanan hâdiselerin manâsız, boş olmadığını anlamıştı. Doğacak çocuğun büyük ve değerli bir insan olacağı, insanlığın kurtuluşuna vesile olacağı kanaati kalbine kesin olarak yerleşmişti.
Bu beklentiler içinde günlerini geçirmekteydi. Yeni doğan bu çocuğun hayatını izlemeye başlamıştı. Çocukluk ve gençlik devresinde onun hiç yalan konuştuğu görülmemişti. Ondaki dürüstlük herkesin hayran kaldığı ve ittifakla kabul ettiği bir güzellikti. Putlara tapan Mekke halkı bile ona herkesten fazla güveniyor ve kıymetli eşyalarını emânet edebiliyorlardı. Toplumun itimadını kazanmıştı. Halk ona henüz yirmi yaşlarında iken “Muhammedü’l-Emîn” diye isim vermişti.
Zaman ilerledikçe halkın sevgisini kazanan o canlar cânı kırk yaşına ulaşınca, Cenâb-ı Hakk’ın seçtiği bir kul oldu. Risâlet vazifesi verildi. İnsanlığın beklediği son peygamber oldu. Son kitap Kur’ân-ı Kerîm ona nâzil olmaya başladı. Cebrâil aleyhisselam ona geldi.
İslâm güneşi Mekke’de doğmuştu. Gönüller birer birer aydınlanmaya başlamıştı. Şifa Hatun da beklentilerinde yanılmamıştı. Son Peygamberin çıktığı ve yeni dinin geldiğini duyar duymaz İslâm’ın nûruna koştu. Hiç vakit kaybetmeden gizlice Rasûlullah (s.a) efendimiz’in huzuruna varıp teslim oldu. Ona biat etti. Kelime-i şehadet getirerek İslâm’la şereflendi.
Şifa (r. anhâ) samimi bir müslüman olarak Resûl-i Ekrem (s.a) efendimize İslâm’ı tebliğde destek oldu. Çocuklarını da Efendimizin huzuruna getirerek müslüman olmalarını sağladı.
Şifa Hatun (r. anhâ) hak ve hakikate âşık bir gönle sahibti. Hayatının sonuna kadar Allah Rasûlüne yapmış olduğu biate sâdık kaldı. Çocuklarının eğitimine önem verdi. Müslüman olarak yaşayabilmeleri için gayret etti.
Şifa Hatun, Avf İbni Abdi Avf ile evlenmişti. Bu evlilikten dört çocuğu olmuştu. Çocuklarının hepsini güzel yetiştirmişti. Terbiyelerini herkesin gıbta edeceği şekilde vermişti. Oğlu Abdurrahman İbni Avf (r.a) İslâm’ın nûruna ilk kavuşan gençlerden ve Cennetle müjdelenen meşhur on sahâbiden biri olmuştu. Allah Rasûlü yolunda malını, canını fedâ eden yiğitler arasına katılmıştı. Bedir’den itibaren bütün savaşlarda bulundu. Şifa Hatun’un diğer oğlu Evsed’dir. İki tane de kız evlâdı vardı. Onların adı da Atike ve Emânet idi. Hepsi çocuk yaşlarında müslüman olmuşlardı. Anneleri Şifâ Hatun (r. anhâ) ile birlikte İslâm’a hizmet etmişlerdir.
Şifâ Hatun (r. anhâ) muhacir olmuştu. İnancını daha iyi yaşayabilmek için doğup büyüdüğü Mekke’den çıkıp gitmek zorunda kaldı. Oğulları Abdurrahman ve Esved ile birlikte Medine’ye hicret etti. Ömrünün sonuna kadar bu güzel peygamber şehrinde yaşadı. İslâmî kardeşlik içerisinde Hakk’a hizmet ile vakitlerini geçirdi. Nihayet fânî ömrünü tamamlayıp ecel şerbetini içerek âhirete irtihal etti.
Oğlu Abdurrahman İbni Avf (r.a) anneciğinin vefatından sonra ona nasıl hizmet edebileceğini düşündü. Onun adına bir köle azâd etmek istedi. Bu konuda Fahr-i Kâinat (s.a) efendimize danışmak üzere huzuruna geldi ve:
“ – Yâ Rasûlallah! Annem adına bir köle azâd edebilir miyim?” diye sordu.
İki Cihan Güneşi Efendimizin de:
“ – Evet, âzâd edebilirsin.” buyurdu.
Abdurrahman İbni Avf (r.a) bu cevaba pek sevindi ve bir köle âzâd ederek, annesine hizmet etme arzûsunu yerine getirdi. Annesinin ruhunu kabrinde şâd eyledi.
Rabbımız cümlemizi Şifâ Hatun annemizin şefaatlerine nâil eylesin. Amin.

Mustafa ERİŞ