Dünya malı dünyada kalır.

"Fakir" bir adamla "Zengin" bir adam, birlikte yolculuga çikar ve bir yerde mola verirler.Fakir olan oradaki bir agacin altina uzanip uyur. Bir müddet sonra zengin arkadasi uyandirir onu.
- Kalk, karanlik basmadan biraz daha yol alalim.
Fakir gözünü açip;
- Niye uyandirdin? Der, ne güzel rüya görüyordum.
- Hayrola, ne görüyordun?
-Sorma,çok zengin olmusum.Kösklerim,saraylarim,h izmetçilerim vardi.
Zengin,alayli bir tavirla sorar:
- Yaa, peki simdi ne oldu o mallarin?
- Ne olacak, gözlerimi açinca kayboldu hepsi.
Zengin güler:
- Ne yapayim ben öyle mali.Gözlerin açilinca hepsi kayboldu.
Bu defa fakir sorar ona:
- Iyi de,sen ölünce mallarin kaybolmayacak mi sanki?
- Eee, kaybolacak tabii.
Fakir tasi gedigine koyar:
- O zaman farkimiz ne? Benim mallarim, gözlerimi açinca kayboldu, seninkilerse gözünü kapayinca kaybolacak.