Hz. Meryem'in örtüsünü taşıyanlara selam olsun...

Önceki gün dışarıda işim vardı. Namaz vakti, kısalan günlerle bayağı gecikiyor. Cami yoksulu bir muhitteyim. Her zaman alışveriş ettiğim dükkâna gidip namaz ihtiyacını giderebilirim diye düşünüyorum. Zira dükkân sahibi kapalı bir kızcağız. Mutlaka bir seccadesi vardır, diyorum. Ne kadar da yanılmışım. Seccadesi yoktu. Temiz bir karton buldu getirdi. Hijyene çok önem verdiğimden kartonun virüs yuvası olduğuna takılsam da çaresiz kılacaktım. Kıble neresi diye sorduğumda, kızcağız bilmiyorum dediğinde bir şok daha yaşadım. Yıllardır bu mağazada aşina olduğum bayan kıbleyi bilmiyordu. Üstelik başı örtülüydü. Yakında bir camide yoktu ki minarenin durumuna göre yönümü tayin edeyim. Dükkân sahibi gerçi bu milletin o güzelim özelliği olan yardım etme geleneğini yerine getirdi. “Bana ne” demedi. Bir koşu namaz kılan komşu dükkândaki ağabeyden kıbleyi öğrenip geldi.

Namaz kılan pek çok başı açık arkadaşım var. Namazını kılmaya bir türlü vakit bulamayan öylesine çok başı örtülü tanıdığım da var. Ne ki, Türkiye de kopan fırtınalar hep başörtülüler üzerine. Onların toplumu İslâmi bir düzene dönüştüreceği kanaati o kadar yaygın ki. Oysa yok böyle bir şey. Onlarda Hülya Avşar, Tarkan dinliyorlar. Zayıflamak için lahana suları kaynatıyorlar. Toplumun entelektüel yapısından onlarda birkaç tuğla çekip açık hemcinsleri ile yarışırcasına hep birlikte kitap okumuyorlar. Sokakta çekirdek yiyip kabuğunu etrafa atıyorlar. Toplumu dönüştürmeye hiç niyetli değiller ki; kuytu köşelere erkek arkadaşları ile çekilebilmekteler. İslâmcılık kendileri dışında onlara yakıştırılıyor ya. Neyin ne olduğundan zaten zerre miktar haberleri yok. Kötü müzik dinliyorlar. Sanat eserleri yanlarında dursa dönüp bakmıyorlar.

Bir başka yanılgı da; İmam Hatip veya İlahiyat Fakültesi mezunlarına yine çok ön yargılı bakılması… Hepsinin toptan İslâmcılık kefesine atılması… Son günlerin moda tartışması da Ahmet Hakan’ın İslâmcılığı bırakıp modern hayatı seçmesi ile ilgili. Serdar Turgut, bu yüzden İslâm ile modernin sentezini verdiği için bayağı yüksek puan vermiş. İyi de İslâmcılık adına bu ülkeye Ahmet Hakan ne verdi, hatırlayan var mı? Ben bu konuda bir şey bilmiyorum. İnsanlar hasbel kader İlahiyat Fakültesi’nden mezun olunca İslâmcı mı olmakta? En azılı başörtüsü düşmanlarının İlahiyat profesörleri arasından çıktığını ne çabuk unutmakta bu toplum. Şimdi puanları çok yüksek, ama eskiden Yüksek İslam Enstitüleri’nin puanları düşüktü. Eminim pek çok öğrenci gibi Ahmet Hakan da açıkta kalmayayım diye gidip kaydını yaptırdı. İmam ve müftü çocuğu olmasını da bu diploma yanına koyanlar bir anda onun İslâmcılığını ilan ettiler. O da hiç itiraz etmiyor. Olmayan bir şeyin keyfini sürüyor. “Dönek Marksist” özentiliğini “dönek İslâmcı” olarak ranta tahvil etmenin mutluluğunu yaşıyor. Bu yanlışlığı ciddiye alan o kadar çok insan çıkıyor ki… Lâikler (!) ona önemli bir köşe vererek alnından öperken, temiz Müslümanlar da niye sattın bizi diye öfkelenmekteler. İslâmcılıktan habersiz bir zavallıyı; saygın, onurlu ilkelere beyhude davet etmekteler. Adamın sanki bu taraklarda bezi olmuş gibi.

İslâmcılar ya da dindarlar. Hakiki Müslümanlar. Şuurlu inananlar. İsmi ne olursa olsun bu toplumun size ihtiyacı var. Açığının da kapalısının da. Oturmanız, kalkmanız, edebiniz, adabınız... İbadetlerinizi aksatmayışınız... Dinlediğiniz müzik. Okuduğunuz kitap. Çevreye, insana, havaya, suya, toprağa saygınız ile oluşan farklılığınız… Şuurlu örtülerinizle ancak birikecek saygınlığınız…

Yaman baskıların bir geri çekiliş ve sindiriliş emaresi olan, toplumu bir ur gibi saran güdük örtülerle, tesettürsüz bir tesettürle topluma model olunmaz. Ancak onurlu, başı dik, özgün, tavizsiz örtülerle hem Müslümanlara, hem de örtüyü erken kaybetmiş Hıristiyanlara bir özgürlük önderi olunabilir. Bu yüzden başlarını eğmek isteyenlere aldırmadan, gerçek tesettür bilinci içerisinde insanlığın kurtuluş bestesini terennüm ederek, Hz. Meryem’in örtüsünü yere düşürmeden, kıyamete kadar taşıyacaklara selam olsun…

Mine Alpay Gün