Cuma Gününün Fazîieti

Cuma Gününün Fazîieti
Rasûl-i Ekrem -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz buyuruyorlar:
'Cum'a günü, ibâdet ve ezkâr ile mü'minlerin kalplerinin mesrur olacağı bir bayram günüdür.' (duâlar ve Zikirler s: m)
Keşşaf tefsirinde, Rasûlullâh -sallâllâhu aleyhi ve sellem-'den şöyle bir rivayet nakledilmiştir:
'Bana Cibril geldi, avucunda beyaz bir ayna vardı. Dedi ki:
«-Bu Cum'a'dır. Rabbin bunu sana arz ediyor ki, senin ve senden sonra ümmetin için bir bayram olsun. O, bizim yanımızda günlerin efendisidir. Biz ona âhiret'e kadar yevmü'l-mezîd [bereketli gün) deriz.» buyurdu. (Hak Dîni Kur'an Dili, 8/28)
Mezkûr hadîs-i şerîf'in İhyâ'da mevcut, diğer bir rivayetinde ilâve olarak:
'Cum'a günü Cennet halkının Cemâl-i İlâhî'yi seyredeceği
gündür.' buyurulmaktadir. (ihya Tercemesi 1 /485)
Rasûlullâh -sallâllâhu aleyhi ve sellem- yine buyuruyorlar: 56
'Cum'a günü, günlerin efendisidir ve Allâh Teâlâ'nın yanında Ramazan ve Kurban bayramlarından daha büyüktür.' (Hak Dîni Kur'an Dili 8 / 28)
Yine buyuruyorlar:
'Cum'a gününden daha değerli olan bir gün üzerine güneş ne doğar, ne batar.'(Hak Dîni Kur'an Dili, 8 / 28)
Yine buyuruyorlar:
'Üzerine güneş doğan günlerin en hayırlısı Cum'a günüdür: Âdem -aleyhisselâm- o gün yaratıldı, o gün Cennet'e konuldu, yine o gün Cennet'ten çıkarıldı. Bir de kıyamet Cuma'dan başka bir günde kopmayacaktır.' (Tecrîd-i Sarîh Tercemesi 3 / 4)
Müslîm sarihlerinden Übbî'nin nakline göre, Mûsâ -aleyhisselâm- Yahûdîlere ibâdet günü olarak Cuma'yı tâyin etmiş ve onun son derece fazîletli bir gün olduğunu kendilerine haber vermiş, fakat Yahûdîler:
-Cumartesi günü daha fazîletlidir, diye itirazda bulunmuşlardır. Bunun üzerine Allâh Teâlâ, Hazret-i Musa'ya:
«-Onları seçtikleri günle başbaşa bırak.» diye vahiy buyurmuştur. (Sahîh-i Müslîm Tercemesi ve Şerhi, Cum'a Kitabı C: 4)
Nevevî'nin beyânına göre, senenin günlerine nisbetle en hayırlı gün Arefe günüdür. (Sahîh-i Müslîm Tercemesi ve Şerhi, Cum'a Kitabı C: 4)
Aliyyü'l-Kârî:
'Cum'a günü Arefe'ye tesadüf ederse mutlak surette günlerin en faziletlisi olur. O günde işlenen amel de en fazîletli ve makbul olur, Hacc-l Ekber bundandır.'(Sahîh-i Müslîm Tercemesi ve Şerhi, Cum'a Kitabı C: 4) diyor.
Bu bilgiler ışığında, Cum'a gününün, Arefe gününden sonra en fazîletii gün olduğunu söyleyebiliriz.
Ka'b -radıyallâhu anh- da şunu nakleder:
Allâh Teâlâ beldelerden Mekke'yi, aylardan Ramazan'ı, günlerden Cuma'yı fazîletii kılmıştır." (Hak Dîni Kur'an Dili, Cum'a Sûresi Tefsiri C: 8)

Cuma Günü ve İhya Edilmesi

* Cum'a günü, mü'minlerin haftalık bayram günüdür.
* Cum'a günü, Arefe gününden sonra yılın en fazîletii günüdür.
* Cum'a günü, Cennet halkının Cemâl-i llâhî'yi seyredecekleri gündür.
* Cum'a günü vefat eden kabir azabından korunur.



- Cuma Günü Neler Yapmalıyız? (Özet) "
* Cum'agünü tırnakları kesmeli, bıyıkları kısaltmalı, vücuttaki ziyâde tüyleri gidermeli,
* Boy abdesti almalı, misvakianmalı, güzel koku sürünmeli,
* En iyi ve temiz elbiseleri giymeli,
* Cum'a namazına erken vakitte gitmeli,
* Namaza giderken mümkünse yaya olarak, vakar ve sekînetle gitmeli,
* Camide kimseyi rahatsız etmemeli,
* Hutbeyi sessizce ve dikkatlice dinlemeli,
* Cum'a namazına önem vererek, onu mutlaka vaktinde edâ etmeli,
* Cum'a namazı bitince yerimizden kalkmadan yedişer defa
İhlâs, Felak ve Nâs sûrelerini okumalı,
Yine yerimizden kalkmadan 'Sübhânallâhi ve bihamdihî, sübhanellahil azîmi ve bihamdihî' tesbîhini yüz defa okumalı, * Cum'a günü duâların kabul olduğu gizli bir saat vardır. Bu sebeple günün her vaktinde istiğfar ve duâ dilimizden düşmemeli,
* Cum'a gün Kehf sûresini okumalı,
* Rasûlullâh -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimize bol bol salât ü selâm getirmeli,
* Özellikle Cum'a günü kusurdan, hatâdan ve günahtan sakınmalıyız,
* Diğer günlerden farklı ve daha fazla olarak hayır ve iyilik yapmalıyız.
* Cum'a namazını cemâatle kıldığımız gibi, İkindi namazını da cemâatle kılmalıyız,
* Mümkünse kabir ziyareti yapmalıyız. Rasûl-i Ekrem -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz buyuruyorlar:
'Her gün zevalden önce, güneş ortalandığı vakit Cehennemin ateşini yakar ve onu hazırlarlar. Bu saatlerde namaz kılmayın. Bundan yalnız Cum'a müstesnadır. Cum'a gününün hepsi namazdır. O günde Cehennem hazırlanmaz.'(ihya Tercemesi 1 /487)
Bazı kalp gözü açık kimselerin hatıratından anlaşıldığına göre, diğer günlerden çok Cum'a günü, ölülerin ruhları, kabirleriyle ir-«bat kurmakta, yapılan duâlar, verilen selâmlar ve ziyaretlerden haberdâr Olmaktadırlar, (islam'ın Işığında Günün Meseleleri 1 / 25)
Denildi ki: Kuşlar ve yer haşereleri Cum'a günlerinde buluşur ve yekdiğeri ile selâmlaşarak:
«Bu gün, iyi gündür» derler (ihya Tercemesi 1 /487)
Ebû Mûsâ el-Eş'arî -radıyallâhu anh-, Nebiyy-i Zîşân -sal-lâllâhu aleyhi ve sellem-'in şöyle buyurduğunu söylemiştir:
'Allâh Teâlâ kıyamet gününde günleri eski hey'etleri üzere yaratır. Cum'a gününü aydınlık ve nurlu olarak yaratır. Cuma gününü güzel olarak değerlendirenler onun çevresini sararlar. O, gelin gibidir. Cumanın aydınlığında yürürler. Yüzleri kar gibi beyaz, kokuları misk gibidir. Kâfur dağlarında gezinirler. Cuma gününe hürmet eden bu kimseler, Cennet'e girinceye kadar insanlar ve cinler onlara bakakalırlar. Bunlara ancak, Allâh'ın rızâsını kazanmak için müezzinlik edenler katılırlar.'(Gunye 2 / 60)
Cum'a Günü Melekler
Rasûlullâh -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz buyuruyorlar:
'Cum'a günü melekler cami kapılarında durup, imâm minbere çıkıncaya kadar gelenleri yazarlar. İmâm minbere çıktığında defterler dürülüp, kalemler kaldırılır.
Rasûlullâh -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz devamla şöyle buyurur:
'Bu esnada melekler, birbirlerine:
«-Filan kimse neden gelmedi? Filan kimse neden yok ? Acaba ne gibi manîleri çıktı?» diye sorarlar.
Sonra Allâh Teâlâ'ya yalvarıp: 62
'Allâhım, o kimse hasta ise Sen ona şifâ ihsan eyle! Doğru yoldan ayrılmış ise hidâyet ver! Kaybolmuş ise yardımcı ol! diye duâ ederler.' (Gunye 2/59)
Cafer, Sâbit'in kendisine şöyle anlattığını söylemiştir:
'Bana ulaştı ki, Allâh Teâlâ'nın birtakım melekleri vardır. Ellerinde gümüş levhalar, altın kalemler bulunur. Cum'a gecesinde ve gündüzünde cemâatle namaz kılanları yazarlar.' (Gunye 2/59)