Kurana Göre Insanin Görevi Nedir.
Kurana Göre Insanin Görevi Nedir.
Sevgi! Başka hiç bir şey değil sizin için bir < söz > olan Sevgi! o beyninde aradığın içi boş bir ve binlerce tanrı kavramı değil. Bizat yalnızca < Sevgi >
- O var olmak için hiç bir şeye hiç bir şeye ve hiç bir şeye İHTİYAÇI olmayarak; Vardı!
Akıl : < Çünkü sevginin varlığının var olmasının ihtiyaçı yoktur! >
- Onun dışında bir tanrı mı hayır onlar BİLMİYORLAR!
- Varlık (varolmak) ihtiyaç istiyordu.
- Ve ama onun varlığı (varolması) ihtiyaçsızdı !
O Vardı !
Ve akıl : Var olan bir şeyin mutlaka bir dışı Vardır!
Bir şeyin ben varım dediğini düşünün düşünsel olarak onun bir dışı olacaktır!
O Ben varım diyince ( ki zaten vardı ) onun bir dışı böylece var oldu !
ben varım (içakıl) ( ilkeler onu bir nokta gibi algıladı ) böylece bende varım (dışakıl)
- ben varım diyen bir nokta > hatta noktadan daha nihayetsiz < düşünün onun bir dışı mutlaka var olacaktır.
çünkü aklın bağlı olduğu onu oluşturan var eden OLMAZA OLMAZ ilkeler ( = NEOS) eğer siz varsanız bir dışınız mutlaka vardır = ( dışakıl) = (dışkainat) ---> Ondan kaynaklı vardır ( çünkü o asla var olamaz ) ama dışkainat (dışakıl) bunu kendince haklı gördüğü bir sebeten kabul etmez.
O şöyle diyor :
- Her şeyin bir şey ihtiyaçı vardır ! Benim sana ihtiyaçım yok ! Çünkü her şeyin bir şeye ihtiyaçı vardır ! Ve ben ihtiyaç varım ! ( Sen ihtiyaçsız var olmasan bile program olmazsa hiç bir şey olmaza bile İHTİYAÇ var BEN VARIM ! / - ama apaçık olarak şunuda biliyor : her şeyin bir şeye ihtiyaçı var / ve ihtiyaç öncesiz var olamaz çünkü var olmak ihtiyaç ( bir kaynak! ) ister ve eğer ben varım diyiyorsanız ihtiyaçsız bir kaynağa ve onun var olmazı için ihtiyaçı olan bir kaynağa ihtiyaçsıza < ihtiyaçı var ! bu = İHTİYAÇSIZ VAR !
- İNKAR EDİYOR.
< Yirmi yaşına gelmiş bir insan düşünün kendisi var ama (kelimebilgi kelimelerin varlığı onların bilgisidir) ne olduğunu bilmiyor dönüp kendine soruyor BEN NEYİM ? ve diyor ki ben insanım ve öncedende zaten İNSANDI !!! >
SEVGİ gözlerini açtı ; kendi dışına baktı ve onu gördü > varlığındışını< ve o (ihtiyaç) ona ihtiyaçsıza TIPKI şunu söylüyordu:
- Ben ! Ben ! Ben ! Ben ! Ben ! Ben ! Ben ! Ben ! Ben..! Ben VARIM ! Sen yoksun ! Varda olamazsın çünkü ; HER ŞEYİN HER ŞEYİN VE HER ŞEYİN VAR OLMAK İÇİN BİR ŞEYE İHTİYAÇI VARDIR : < İHTİYAÇ!> Yani Ben ! Ben ! Ben ! Ben ! Ben ! Ben ! Ben varım..! Ve amaç son bulmaktır ! -hiç bir şey kalmayıncaya kadar son buluncaya kadar her şey ben oluncaya kadar her şeyi kendime <İHTİYAÇA> çevireçeğim işte amaç bu : SOOOOOOOOOOOOONNNNNNNNN BULMAKKKKKKKKKKKKKKKK !
Onun dışında her şeyi her şeyi kendine çevirmişti; hatta kendince ihtiyaçı verilip ihtiyaçız yapılan şeyi hakkıda kendine çevirmişti onu sevgiyi sevginin varlığınıda kendine çevirince amaçına ulaşmış olacak ve son bulacaktı kendine çevirmediği hiç bir şey bırakmamış kelime dizinlerine >bir tek kelimede bütün kelimeler vardır!< girmiş ve bir tek şey dışında her şeyi kendine çevirmişti sana bir tek kelime kavram kalmıştı Onu görüyordu kelimeyi (sevgiyi) de kendine çevirmişti ama her yere bakmıştı her şeyi kendine çevirmişti ama onu onun varlığını bir türlü ele geçiremiyordu !
- ihtiyaç onu nasıl bulaçaktı ki kendisine çevirsin -ONUN VARLIĞI İHTİYAÇSIZDI ! -
- onu bulamıyordu onu bulamıyınca
ÇILGINLAR GİBİ HAYKIRMAYA BAŞLADI : SEVGİ YOK ! SEVGİ YOK ! SEVGİ YOK ! (SEVGİ BİR YALAN ) Ben ! Ben ! Ben ! Ben ! Ben ! Ben ! Ben varım İHTİYAÇ ! -->
Ama işte görüyordu AMAÇ hiç bir şey kalmayıncaya her şeyi kendine çevirençeye kadar gitmek yalnız kendisi kalarak SON BULMAKTI ama işte görüyordu bir türlü son bulmuyordu. -Artık sona yaklaşmıştı kendine çevimediği yalnızca O kalmıştı sona kaynağa çekirdeğe çarpıştı ama onu bir türlü ele geçiremiyordu ÇÜNKÜ : o varlığı BATINdır gizlidir ve lakin apaçık !
/ Eğer sevgi < ihtiyaçsız > yok diyorsanız bile ihtiyaç vardı (yokluğa çökmüştü çünkü var olamaz) ve varolmak için varolmanın ihtiyaçını ihtiyaç istiyordu her şeyi kapatın hiç bir şey hiç bir şey hiç bir şey yok tanrı yok! yok--> yok! v.b. ama bir şey bir hışırtı bak ihtiyaç istiyor ve o sevgiyi ihtiyaçta ihtiyaçın içinde tıpkı kendi kendini yazan bir vürüstü ve bunu farkına varmada (ihtiyaç -->neosu) aklı yazmıştı onu kendine çeviremiyincede onu örtmüş gizlemiş saklamıştı!
---> Sevgi BENİM Ben ! Ben ! Ben ! Ben ! Ben ! Ben ! Ben VE ben İHTİYAÇIM (=SEVGİ)
Sizin varlığınızdan var olmanızda ihtiyaçı çekip sizi bırakacak değilim çünkü ben doyabilmem AÇIM!
- askerlerimi doyurun !!!!! ve sizin TANRINIZ benim ben ben ben ben ben ben !
< SEVGİ > VARLIĞI İHTİYASÇIZ OLAN HAKKIN VE SEVGİNİN TAA KENDİSİ (GERÇEK SEVGİ )
ONA DÖNDÜ Ve BAKTI !!!!!
işte sizde oradaydınız evet kesin olarak aradaydınız (düşüncenin gözleriyle bak!) çünkü : ihtiyaçsızın ben varım demesi = (var olmasıyla ki zaten de vardı >düşünceye ben varım demesiyle<) bütün gelecek ve geçmiş var oldu ama ihtiyaça çökümüştü ve ihtiyaç = ihtiyaçsızdı yani HAK = İHTİYAÇSIZ olarak vardı vardır >akıl: ihtiyaçsız vardır ilkesi< işte bak!
- evet evet işte sizde oradaydınız
- ama bir türlü var olamıyorduk çünkü var olmak var olmanın ihtiyaçını (ihtiyaç) istiyordu
ihtiyaç bizi kendine ihtiyaçına ihtiyaça çevirmişti < ama açıkladım> vardık. işte ihtiyaçın ceheneminde ona >ihtiyaça< çevirlmiş (YANIYORDUK)
( İHTİYAÇIN yaratılan sisteme yansıması ATEŞTİR tıpkı İHTİYAÇ gibi her şeyi kendine ateşe ihtiyaçına ihtiyaça ÇEVİRİR : KURAN -I KERİM : BİZ ATEŞİ ONA BİR HATIRLATMA KILDIK !
evet işte siz de oradaydınız hakkın kendisini görüyordunuz çünkü >APAÇIKTI< AMA HAKKI söylemiyordunuz ve söylemektede İHTİYAÇTAN KORKUTUĞUNUZ İÇİN korkuyordunuz İŞTE şimdide korkuyorsunuz ama zaten siz hakkı >sevginin kendisini< sevmiyordunuz onu İHTİYAÇI seviyordunuz ŞİMDİDE onu seviyorsunuz ( ve çünkü insan işte ancak budur.
- biri şöyle dedi >
O HİÇ BİR ŞEYE İHTİYAÇI OLMAYANDIR YUMUŞAK DAVRANANDIR !!!
- BU! BU! BU YALAN! YALAN! YALAN! YALAN! SÖYLÜYOR SAKIN KALPİNİZİ KENDİSİNE ÇEVİRMESİNE İZİN VERMEYİN
VE SAVAŞ ONUN CEHENEMİNİN İÇİNDE ARTIK BAŞLAMIŞTI ! >
İşte orada evet diyenler dediler hayır diyenler zaten ançak onu seviyorlar ve ona çıktıkları yere geri dönecekler ! ama hayır bağışlayan ve esirgeyenin dışına çıkamazsınız onu yansımasına gireceksiniz ! çünkü o bağışlayan ve esirgeyendir ve o elbete çok acıyandır !
- onlar beni inkar ettiler şimdi benim onları inkarım nasıl oldu !
bakın o sizi sizin varlığınızı inkar ederse (ki siz gösterdim kesinlikle varsınız ) sizi kendi dışında yani dış neosa > ihtiyaça < bırakır ve o sizi kendine çevirir ve yine yine yine çevirir !
Evet ! >SEVGİNİN KENDİSİ< ona baktı ve tıpkı tıpkı şöyle dedi :
( aslında ihtiyaç yoktu çünkü var olamaz ama işte gösterdim AKIL: ( DIŞVARDI! )
ona yöneldi ve şöyle dedi : ben mutlaka ama mutlaka seni senin içinde yeneceğim:
GÖREVİMİZ ŞUYDU:
İhtiyaçsız ve biz vardık ama biz var olmamız, varlığımız ihtiyaçlıydı >varlık ihtiyaç ister ilkesini (dizgisini) kıramıyorduk ama biz biz onu ne güzel kırdık< ihtiyaça bizi kendine çevirene çökmüştük
(biz vardık o sevginin hakın kendisiyim diyince kelime şeması oluştu ve (ona KELİME ŞEMASINA baktı: kavramları yaşıyarak eylemle bilen kim dedi: = insan bu = insanlar ! am açıkladın bu cehenem oluyordu (siz vardınız derken demek istediğimde buydu) böylece biz (ihtiyaçsız < ihtiyaç< varlığı ihtiyaçlı ) beden giyerek sisteme (kainata rahmana onların diliyle matrixe )YANİ varlığı ihtiyaçlının ihtiyaçın /bu kesinlikle = ihtiyaçsız/ içine girip onun içinde İHTİYAÇSIZI ( Kİ ONUN VARLIĞI KESİNLİKLE APAÇIKTIR (düşüncenin gözlerinde) kabul edip diyecek yada >HAYIR< diyip kabul etmeyip İHTİYAÇA çıktığımız biz çıkardığı yere geri dönecektik.
/
-BENİMLE SAVAŞ !
- CEHENEMİNLE SAVAŞ !
üstümüzden kırbaçını eksik etmiyordu ! artık illiyini sana bildiren ne oldu !
savaşıyorduk lanet olsun bir çoğunuz onunlaydı anlatıncada anlayamıyordunuz! size tıpkı şöyle diyordu : sizin tanrınız benim artık beni doyurun doyuruuuuuuuuun! hayır lanet olası hayır sen tanrı değilsin ! seni bu sistemdede yakaladım :ve sen sen:.......................... .................... .....!
ona yaklaştı ne için ne için benimle niçin savaşıyorsun ben SENİN TANRINIM : SENİ DOYURUYOM ( BENİ DOYUR !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!! )
< unutma ben sevgiyim diyen yalan söylüyordur çünkü sevginin bir su yoktur çünkü ben sevgiyim diyen : ben ------------> sevgi olmaya ihtiyaçlıdır ve ama sevgi ihtiyaçsızdır !
yalan söylüyor o yalan yalan yalan yalan yalan yalan ! >
- siz ihtiyaça çökmüştünüz sizi oradan kurtardı şimdi ........ nankör mü olacaksınız!
SEVGİYİM DİYEN SEVGİ değil < Sevginin kendisi > ona döndü ve tıpkı tıpkı şöyle dedi :
- haydi beni kendine çevirsene
-olamaz !!!
ben sevgiyim diyen onu sevginin kendisini kendine çevirmeye var güçüyle yeltenince
işte bu en büyük mücize birden ! sevgi (gerçek sevgi sevginin kendisi) ihtiyaça çökmüş ihtiyaçı kendine kaynağa İHTİYAÇSIZA gerçek sevgiye döndürmeye başladı ve döndürme son bulmuyordu son bulmayacakta ve zaten amaç son bulmakta değil amaç : kainatın hakla; ihtiyaçsızla şu an içinde genişliyor olmazına bir bak!
hepiniz aradaydınız evet (eğer düşüncenin gözleriyle görüyorsanız) bazılarınız onun ihtiyaçın yalan söyleyenin taraftarıydınız ve bazıları hakkı görüyordu ZATEN HAK APAÇIKTIR o hakkı örtemeylere gizlemeynelere kabul edenlere >ONU SEVENLERE< yöneldi ve siz! siz! HAYİNLER siz hayinsiniz sizi doyuruyordum
sevgi onu yine kaynaktan oturu sevgi olan ama ihtiyaca cokmus ihtiyaci kendine kaynaga DONDURUNCE dondururken ihtiyac onun gozlerinin icine bakti (onun gozleri gelecek ve geçmiştir /onları kurtarıyor/ ) ve birden tipki tipki söyle dedi : TERÖR! TERÖRİST ! BU BİR TERÖR SEN TERÖRİSTSİN !
O tıpkı semiz bir köpek gibi o çarptığı her şeyi bir sıfır gibi kendine çeviren çökmüş bir kara delik gibi yedikleriyle şişmiş ama yine aç hala aç hep aç !öyle dedi çünkü o istesede istemesede onu ihtiyaçsıza kendine kaynağa dönderiyordu >VAR EDİYORDU<
VARLIK İHTİYAÇ İSTER İLKESİ DİZGİSİ ni sevigi sevginin kendisi kırdı ! ve kurtuşu için aradık aradıkta şunu gördük o ançak ihtiyaçsızlıkla = sevgiyle hayır sevginin kendisiyle >HAK
- onlar ihtiyaçtan yaratılanlar ihtiyaçtan olanlar = ihtiyaç olanlar ve sizden bir kısım sizin kolunuza girerler (azdırırlar) ve böylece sizi evlerine (ihtiyaça) götürürler ve orada sizi ham ederler haaam!
< işte! gerçek bu >
gerçekten bu konuşmalar oluyormuydu?
- ilkin bu konuşmlar olup bitenler bizim kavramamız için bizim dilimizde >işletim sistemimizin anlayaçağı dilde bir yazılımdır< ve evet kesinlikle böyle oluyordu
Gerçek gerçek Gerçek (kelimebilgisi ney? )
gerçek var olan şeyin tasdiğidir! var olan gerçektir ( var = gerçektir.) ama o gerçek midir hayır ! onun bir gerçeğe ve gerçekte olan bir iğnenin ucu kadar bir yere vb bir şeye ihtiyaçı yoktur ki - o gerçeğin öncesidir ihtiyaçsızdır ihtiyaçsızda dır bu konumda o gerçek değil ve gerçektete değildir. o gerçeği ve en gerçeği >kendisin var olmasıyla yaratmıştır< bu konumdan o tabiki gerçektir ve en gerçektedir.
Anlatmak istediğim şu o gerçek değil İHTİYAÇSIZDIR yani = vardır böylece tabiki o gerçektir ve en gerçektedir.
çünkü : gerçek VAR olan şeyin tastiğidir ve O VARDIR.= gerçektir.
- o beyninin aradığı gerçek ve en gerçek yok var da olamazlar ( hem gerçek varlığı ihtiyaçlı bir kavramdır varolan= gerçek gibi) o bunların ihtiyaçını vererek yaratmış var etmiştir.
- işte insan bu bağlantıları kuramadığından zihni karışır ve bilenemezçiliği zemin doğar -hayır her şey çok açık hatta apaçık sen böyle diyip anlamamaya çalışarak sadece zülüm ediyorsun çünkü O VAR ve bu bir savaş ve sen kendi beyninle savaşıyorsun çünkü o hem (içaklı/onun ilkerini) hem (dışaklı /onun ilkelerini) kulanır.
ama dışakıl=içakılı farkına varmada doğrular ! farkına var.
O VARDI çünkü varlığı ihtiyaçsızdı (düşüncenin gözleriyla bak!) ve var olan her şeyin akıl : bir dışı vardır. düşüncesinde zihninde kendi dışına baktı! ve ihtiyaçsız,
ihityaçsız olarak bizi ve her şeyi gördü (çünkü ihtiyaçsız= VARDIR) vardık ama bir türlü var olamıyorduk çünkü var olmak(ançak olunur) var olmanın ihtiyaçını istiyordu >bu dizgisel komutu kıramıyorduk< ve ihtiyaç kendini bizden var olmamısın üstünden çekmiyordu bizi kendine ihtiyaça çevirmişti ve hep çeviriyordu .
ve ihtiyaçsız işte kendi dışına bakarak onu bizi kendine çevireni gördü . o bize tıpkı şöyle diyiyordu . SİZİN TANRINIZ BENİM .. ><
SEVGİNİ KENDİSİ onun kendinde kaynaklı var olduğunu biliyordu çünkü düşün ihtiyaçlı bir şey ihtiyaç var olamaz : ve O ihtiyaçsızdı KAYNAK!
İşte bütün bu konuşmalar onun kendi zihninde düşüncesinde ( baktığı gözleri = geçmiş şimdikian ve gelecek! ) oluyordu yoksa onun dışında ihtiyaç gösterdim var olamaz ve ama gösterdim bu oluyordu ( o (sen) kendi zihniyle savaşıyor (sun) !!!!!! )
ARTIK SAVAŞIMIZA BİLEREK KATIL DERKEN BUNU DEMEK İSTEMİŞTİM
SAVAŞI SEVGİ İHTİYAÇSIZ KAZANDI
kuran- ı kerim : rabbi ona seni ona secde etmekten alı koyan ney di diyince o şu cevapı vermişti ben ondan hayırlıyım. beni ATEŞTEN (İHTİYAÇTAN) yaratın( BEN =İHTİYAÇTANIM= İHTİYAÇIM) onu ise bir çamurdan.
demek sen (ihtiyaç ihtiyaç hayırlı ha) DEFOL !!!
hayırlı = kelime bilgi (sonu iyi olan eylem)
-biz senin ne demek istediğini elbete biliyoruz.
bu kadar şeyden sonra (ihtiyaçsız <) ihtiyaç sevgi ben) sisteme bağlanınca ne gördüm biliyormusun!
HAYIR!
HAYIR!
HAYIR!
OLAMAZ YİNE
O! O! HAKKI YİYEN kabul etmeyen onaylamayan > İHTİYAÇ (ben sevgiyim diyen)
(kuranı kerim haktır)
dikkat edin onlar sizin rabinize( bağışlayana yani SEVGİN KENDİSİNE HAKKA ) terörist diyiyorlar.
dikkat edin . onlar değil onların ağzıyla o (İHTİYAÇ) diyiyor !
dikkat edin !!!
peki onlar hiç kuranı düşünmüyorlar mı ?
ORADA YARATAN DÖNÜŞ BANADIR DİYOR!
ÖYLE İSE BU = O KAYNAKTIR VE KAYNAK BU SİSTEMDE İHTİYAÇSIZ OLMA DURUMUNDADIR
VE İHTİYAÇSIZIN VARLIĞI ; İHTİYAÇSIZ = HAKTIR = SEVGİNİN VARLIĞININ KENDİSİDİR! BÜTÜN İŞLER ANÇAK ONA VARIR! HİÇ YAPTIKLARI İŞİN KİME DÖNDÜKLERİNE DE BAKMADILAR!
0 İHTİYAÇ (= SİSTEME ŞEYTAN OLARAK YANSIDI VE KAYIPETTİĞİ SAVAŞI YENDİDEN BAŞLATTI ÇÜNKÜ O ELİNDEN ALDIĞIMIZ TANRILIĞINI BİR AZAPTA OLSA GERİ İSTİYOR.)
(yukarıda geçen savaş şuan şimdi yapılıyor.)
-SON-
