Namaz imanımın ifadesi,
acizliğimin,
zayıflığımın,
çaresizliğimin,
kısacası kulluğumun itirafıdır.
Namaz gözümün nuru,
gönlümün gözbebeğidir.
Dünyam onunla aydınlandı,
hakikati onun ışığı ile gördüm.
Diğer varlıkların ibadetini onun ilhamıyla bildim.
Allah'a baş eğişim,
başkasına baş eğmeyeceğime dair yeminimdir.
Alnım yeri öperken
ruhumda beni sayısız nimetlerle yaşatan rahmet elini öpmektedir.
Namazda ben alem olurum;
alem ben olur.
Yüce divanda kainatın sözcülüğünü ederim.
Dilsiz varlıklar benim dilimle dile gelir.
SECCADE TAHTIM,
SECDE SALTANATIM
VE KULLUĞUM SULTANLIĞIMDIR...
Ömer Sevinçgül
