Yanar Ana..
YANAR ANA..
kanter içinde koşuyor zaman,
değip,sürtündüğü yeri yakarak.
ardında gözünden alevler ışıyan,
doğuma durmuş ana bırakarak,
soluk soluğa geçiyor zaman..
kiraz kana durmadan daha,
sırtında ak giyinmiş bir bahçe,
kar taneleriyle kaplı hala..
nice doğmamış bebek çığlığı,
ananın diline vurmadan daha..
başlarını eğmemiş başaklar,
salınır tarla,canda umud denizi,
yükün altında bitkin bacaklar..
ananın kahırlanan iniltisi,
gözyaşına değmemiş başaklar..
artık kokmuyor,sümbül ve leylak
ürküten yalnızlığın içinde,
hayaller soyunmuş çırılçıplak..
elleri böğrünü delen yumruk,
ananın avuçlarında toprak..
doğurduğunu ebede gömen,
niyazda özü,aşka döndü sözü
manası sabır,isyanı döven..
alevler ışıyan söndü gözü,
vaktin ölümüne hasret gömen..
