Küçük Yüreklerin Mücadelesi

Küçük Generallerin Ülkesi; FİLİSTİN

Tüm dünyada yok sanılan, işgal altındaki bir ülkeye dikkat,

ciddiyet ve önem verenlere…

Taşlarla yazılan destanın adı...

Siyah ve beyaz haricinde başka renklere yaşama hakkının olmadığı yer…

Halkının, işgale karşı verdiği mücadele nedeniyle terörist ilan edildiği,
Tankların, insanların hem üzerinden hem de yüreklerinden geçtiği,

Taşın taş üstünde kalmadığı, ancak direniş ruhunun dimdik ayakta kaldığı toprağın

adı; FİLİSTİN

Yani kendi toprağında sürgün/mülteci olanların, “öteki” olanların ülkesi…
Hayatı pamuk ipliğine bağlı olanların, Her ayrılışlarında kucaklaşıp, helalleşenlerin

ülkesi; FİLİSTİN

Kaybedecek hiçbir şeyi olmayanların, Ölüme doğuştan hazır olanların,

Ölüme dost olanların ülkesi...

“Parti”lerde büyük kayaları ufaltıp, cepheye süren genç kızların,
Yüzlerindeki sabır ve metanet çizgilerinin, Her gün daha da belirginleştiği

Kadınların ülkesi…
Apaçi helikopterlerinin vurduğu araçta,

Kocasının cesedinden hiçbir şey kalmadığı haberini umursamayarak

“Filistin her şeye değer” diyebilen,

“ Filistin davasıyla evli” Macide’nin ülkesi; FİLİSTİN

Şahadet müjdesini alınca oğlunun, Anne olmasının verdiği hüzünle

Gözünden bir damla yaş süzülürken, “diğer altı çocuğumda feda olsun” diyecek
kadar güçlü Enam Odeh’in,

Müslümanların zaferi için “bir şeyler yapmasını” arzulayarak,
Oğlu Muhammed Ferhat’ı şahadete uğurlayan Ümmü Nidal gibi annelerin ülkesi...