Gelincik Hikayesi

Uzaklarda bir köyde, kocası, çocugu doğmadan ölmüş...Tek başına yaşayan hamile bir kadın kendisine arkadaş olması
açısından dağda yaralı olarak buldugu bir gelinciği evinde beslemeye başlar. Gelincik kadının yanından bir an bile ayrılmaz. Her ne kadar evcil bir hayvan olmasa da, oldukça uysallaşır.Bir kaç ay sonra kadının çocuğu doğar.Tek başına tüm zorluklara göğüs germek ve yavrusuna bakmak zorundadır. Günler geçer ve kadın bir gün birkaç dakikalığına da olsa evden ayrılmak ve yavrusunu evde bırakmak zorunda kalır. Gelincikle bebek evde yalnız kalmışlardır. Aradan biraz zaman geçer ve anne eve gelir. Gelinciği ve kanlı ağzını görür. Anne çıldırmışçasına gelinciğe saldırırr ve oracıkta öldürür hayvanı...
Tam o sırada içerdeki odadan bir bebek sesi duyulur.Anne odaya yönelir ;
Ve odada beslediği beşiğin içindeki bebeği ve bebeğin yanında duran parçalanmış bir yılanı görür.

Einsteinin bir sözü vardır;
İnsanlardaki önyargıyı parçalamak benim atomu parçalamamdan çok daha zor.

İnsanlardaki önyargıyı parçalamak benim atomu parçalamamdan çok daha zor.

Çok doğru... Bir olayı anlayıp dinlemeden, öfke ve önyargıyla davranmamak lazım...
Daha öncede okuduğum ibretlik güzel bir hikayeydi. Emeğine sağlık ablacım Allah(c.c) razı olsun...

çok sağol ablacım bu güzel hikaye için...