Zina İle İlgili Ayet ve Hadisler
Fuhuş" (F-h-ş) kelimesi ve türevleri Kur'ân-ı Kerim'de toplam 24 yerde geçer. "Zinâ" kelimesi ve türevleri ise toplam 9 yerde zikredilir.
Kur'an, fahşâ kelimesini birkaç formda kullanmaktadır. Öncelikle 'fahşâ-fâhişe' şeytanın, kendini izleyenlere emrettiği ve güzel gösterdiği ölçüsüzlük ve çirkinliktir. "O (şeytan), size yalnızca kötülüğü (seyyieyi), çirkinliği, hayâsızlığı ve Allah'a karşı bilmediğiniz şeyi söylemenizi emreder." (2/Bakara, 169; ayrıca bak. 24/Nûr, 21)
Kötülük etmek, üzecek ve acı verecek şeyleri yapmak anlamına gelen 'sû' (seyyie)', bu şekilde işlenilen bütün günâhların genel adı olmuştur. Fahşâ ise bu şekildeki günâhların en kötüsü, en haddi aşmış olanıdır. 4/Nisâ Sûresi 15. ve 25. âyetlerinde geçen 'fâhişe' kelimesi zinâ anlamında kullanılmıştır. Aynı sûrenin 19. âyetinde geçen 'fâhişe' sözcüğü ise, çirkinlik ve hayâsızlık, serkeşlik, geçimsizlik yapma, âileyi bozacak denli bir edepsizlik veya zinâ etme şeklinde anlaşılmıştır.
'Fâhişe' kelimesi bir âyette 'zinâ' kelimesiyle birlikte zikredilip, onun çok kötü bir yol, bir fahşâ olduğu haber veriliyor (17/İsrâ, 32). Lût kavminin (Sodom' un) işlediği çirkin iş de, yani livâta (homoseksüellik) de Kur'an tarafından 'fâhişe'; çok çirkin ve edepsiz bir fiil olarak nitelendiriliyor. İnsanlık tarihinde Lût kavmine kadar hiçbir toplum bu çirkin işi bu kadar yaygın ve normal hale getirmemişti. Allah (c.c.) onları Lût (a.s.) eliyle uyardı. Ancak onlar yine de bu hayâsızlığa devam ettiler, kadınları bırakıp erkeklere yanaştılar. Allah (c.c.) bu ölçüyü aşan (müsrif) kavmi toptan cezâlandırdı (7/A'râf, 80-84).
Kur'an, babaların evlendiği kadınlarla evlenmeyi kesinlikle yasaklamakta, câhiliyye döneminden kalma bu âdeti yine 'fâhişe' kelimesiyle nitelemekte ve onun çok çirkin bir iş olduğunu vurgulamaktadır (4/Nisâ, 22). Kur'an'ın ifâdesine göre 'fahşâ'nın görüneni de vardır, gizli olanı da vardır. Kimi 'fahşâ' olan fiiller açıktan işlenir, kimileri de insanların görmeyeceği şekilde işlenir. Her şeyi bilen ve gören Rabbimiz; 'Fahşâ' nın gizlisini de açığını da yasaklamaktadır, bunlara yaklaşmayın demektedir (6/En'âm, 151; 7/A'râf, 33).
İslâm'dan yüz çeviren şirk dini mensupları 'fahşâ' olan fiilleri yapmaya devam ederler. O fiillerin çirkin ve edepsizlik olduğu söylense bile aldırmazlar. Ve derler ki 'biz atalarımızı bunun üzerinde bulduk. Allah böyle emretti.' Rabbimiz onların bu iddialarını reddederek; 'Allah (c.c.) kesinlikle 'fahşâ'yı, çirkin hayâsızlıkları emretmez' buyurmaktadır (7/A'râf, 28). Buna karşılık; "Şüphe yok ki Allah (c.c.), adâleti, ihsânı, yakınlara vermeyi emreder. Fahşâdan (çirkin hayâsızlıktan), münkerden (kötülükten) ve bağy'den (zorbalık ve yoldan çıkmaktan) sakındırır. (O) size öğüt vermektedir, umulur ki öğüt alıp düşünürsünüz." (16/Nahl, 90)
"Zinâya yaklaşmayın gerçekten o 'çirkin bir hayâsızlık' ve kötü bir yoldur." (17/İsrâ, 32)
“Ancak eşleri ve ellerinin sahip olduğu (câriyeleri) hâriç. (Bunlarla ilişkilerden dolayı) kınanmış değillerdir. Şu halde, kim bunun ötesine gitmek isterse, işte bunlar, haddi aşan kimselerdir." (23/Mü'minûn, 6-7)
"Zinâ eden kadın ve zinâ eden erkekten her birine yüz sopa vurun; Allah'a ve âhiret gününe iman ediyorsanız, Allah'ın dininde (hükümlerini uygularken) onlara acıyacağınız tutmasın. Mü'miinlerden bir grup da onlara uygulanan cezâya şâhit olsun." (24/Nûr, 2)
Hadislerde fuhuş kelimesi ve fâhiş, mütefahhiş, fâhişe, fevâhiş, fahhâş gibi türevleri sıkça kullanılmakta olup bunların bir kısmında "bir söz ve davranışın mâkul ve mûtat ölçülerin dışına taşıp aşırılığa kaçması" anlamı, çoğunda ise "büyük günah, edepsizlik ve iffetsizlik" anlamları kastedilmiştir. Hz. Peygamber, vaktiyle bir fâhişenin (bağî) çölde susuz kalan bir köpeğe su vermesi sâyesinde günahlarının bağışlandığını belirterek (Ahmed bin Hanbel, II/507; Müslim, Selâm 154, 155) hayvanlara merhamet etmenin sevâbı yanında, fuhşun büyük günah olduğunu da vurgulamıştır. Rasûl-i Ekrem ayrıca fâhişenin mehrini (zinâ karşılığında veya haram olan nikâh için verilen para), kazancın en kötüleri arasında sayar (Buhârî, Büyû' 113; Müslim, Müsâkât 40, 41)
"Üç kişi vardır, kıyâmet günü Allah onlara nazar etmez: Anne ve babasının hukukuna riâyet etmeyen kimse, erkekleşen kadın ve deyyus kimse." (Nesâî, Zekât 69, h. no: 5, 80)
"Kim bana çeneleri ile bacakları arasındaki şeyler hususunda garanti verirse, ben de ona cennet husûsunda garanti veririm." (Buhârî, Rikak 23, Hudûd 19; Tirmizî, Zühd 61, h. no: 2410)
"...Kadın, şeytanın oltasıdır..." (Kütüb-i Sitte, c. 15, s. 181-182)
"Çocuk büluğa erince babası onu evlendirsin; aksi halde çocuk günah işleyebilir, onun bu günahı babaya da ait olur." (İbn Kayyim el-Cevziyye, s. 159)
"Ey Allah'ın Rasûlü! Aramızda sâlihler mevcut iken bizler helâk mi olacağız?" Rasûlullah (s.a.s.): "Evet, buyurmuşlardır, pislik (zinâ) artarsa!" (Muvattâ, Kelâm 22, h. no: 2, 991)
İbn Abbas (r.a.) şöyle dedi: "Rasûlullah (s.a.s.), kadınlaşan erkeklere ve erkekleşen kadınlara lânet etti. Buhârî'nin bir başka rivâyetinde de (Libâs, 61) "Rasûlullah (s.a.s.), kadınlara benzemeye çalışan erkeklere ve erkek lere benzemeye çalışan kadınlara lânet etti." denilmektedir. (Buhârî, Libâs 62; Ebû Dâvud, Libâs 28; Tirmizî, Edeb 24; İbn Mâce, Nikâh 22)
