Tek senmişsin ben anlayan anne,
Alacakaranlıklarda gülmeyi unutan yüzüme
Seninle ışık oldu misali susamış dudaklarım;
Yaprak misali oradan oraya ben ödedim aşkın bedelini!



Şimdi veda vakti hoşça kal anne artık ayrılmak vakti.
Sen derdin hatırlar mısın? Sevmek emek diye
Evet, anne ağlamakmış sevmek boş ver üzülme
Biletimi çoktan aldım sonsuzluğa eklenen son yolcuyum anne



Sonsuzluğun tren kalkıyor son yolcusunu beni bekliyor;
Yıldızların yanından gülücüklerimle el sallarım sana anne!
Bir tek sen bil bu sahte gülücüklerimi olur mu anne
Hoşça kal anne bir daha inan sevmeyeceğim!



Mendilimi sen sakla onda saklı kalsın gözyaşlarım.
Güzelliklerle dolu dediğimiz dünyamız
Meğer ne yalanlarla doluymuş anne süslemiş avcılar
Tek gerçek varmış oda senin beni sevmenmiş
Şimdi bak sensiz kaldım anne, hasret kaldım anne....
Derya Penbe