Bende ağladım, ağlamak nedir bilirmisin?


Ağlamak nedir bilirmisin?
Kaç kere ağladın, karanlıklarda…
Ruhunu hüzün, hiç örttümü?
Bedenin kırılgan, yorgunluklara düştümü?
Gücümün sıfır noktasındayım…
Yollar çok uzun, adımlarım yetişmiyor,
Zamana…


Kitlendim san ki,
Bir hapis gibiyim tenimde,
Gözlerim ötelere bakamıyor,
Sisler yutmuş bir zaman…
Sel gibi akıyor göz damlalarım,
Sanki umuttu akan,
Güneş kaybolmuş,
Soğuk bir dokunuşla irkiliyorum,
Bulutlar kaplamış…


Gökyüzü ağlayamıyor tek damla yok,
Toprak suya hasret bakıyor,
Mahzun gözlerle ve suskun,
Karamsar yüreğim gözlerime vuruyor,
Bakışlarım nemli, evet, ağlıyorum…


Yeşile hasret sıcağa hasret sevgiye hasretim,
Yalnızlığımın dehlizlerinde çok kayboldum,
Dokunamadım bir ele,
Lal gecelerde, dolunay ışığı ile avundum,
Bir rüzgârın sesini dinledim o kadar…
Bende ağladım, ağlamak nedir bilirmisin?
Oktay ÇEKAL