Yüreğim tekrar merhaba,
Hem de binlerce defa.
Sen değil misin tüm kahrımı çeken,
Sen değil misin üzüntümde
İçin için gözyaşı döken,
Sen değil misin sevincimde fırlayacak gibi çarpan, coşan.

Yüreğim tekrar merhaba
Sen değil misin yelde savrulan duygularımı toparlayan
Sen değil misin bir garip görse üzülen, gözyaşı döken.
Sen değil misin dünyalar kadar sevgiyi içinde saklayan.
Sen değil misin insanlığımı kaybettirmeyen.

Ya ben, ye ben…
O yüreği taşıya bilecek kadar yürekli miyim?
O yürek ki benim için dünyaları taşıyan.

Bu sabah kimseye selam yok,
Günaydın yok,
Merhaba yok.
Bu sabah sana özel,
Bu sabah sanadır tüm tebessümüm,
Tüm selamım,
Son nefesimde benle,
Son nefesini verecek yüreğime günaydın…
Mahrem Ayrılık adlı şiirinde ayrılığının acısını anlatır ozan..
Nerdesin ekin kokulu, gazel bakışlım?
Nerdesin uzakken yakınım?
Nerdesin gerçekken hayalım?
Nerdesin sevincimde hüzünüm

Ben senden kaçtıkca gelen sen,
Sen benden kaçtıkca gelen ben
Canlarımız yan yana geldiğinde
Ayrılık nameleri ikimizde.

Yıktık sevgi çınarımızı
Yıktık gözlerdeki sevgi bakışlarımızı
İki bedenden bir ceset çıkardık
Sevgiyle birleşen ellerden.

Ayrılık hüznünü dile getirmiş, Yürek Sofra’sında ise;

Yürek soframda bugün sen vardın
Her kaşıkta senden bir tat
Her yudumda senden bir seda
Damaklarımda bilmediğim bir lezzet
Kaybolmasını istemediğim sen vardın
Yürek soframdaki aşımda.

Gürhan Olcaytürkan’ı kutlar, başarılar dilerim.