Allah’a Dost Olmayanlar Cehaletten Kurtulamazlar.
Tarihin hangi dönemine bakarsanız bakın, Vahye kulak vermeyenlerin ferdi ve sosyal yaşantılarında birbirlerinden ilginç cehaletlere rastlarsınız...
Bir insan düşünün; konuşamayan, düşünemeyen ve saman yiyen bir hayvana, yani ineğe tapıyor!
Bir insan düşünün; yine bir insan eliyle yapılan camdan yapılan -nazar boncuğu- bir boncuğun nazarı def edeceğine inanıyor.[10]
Yine bir insan düşünün[11]; Aşağılık kompleksinden ciğer paresi kız çocuğunu diri diri gömebiliyor... Ya da açlık korkusuyla çocuklarını öldürebiliyor...
Aslında vahyi ihtiyaç hissetmeyen akıl, cehalet içinde yüzmek zorunda... Çünkü;
‘Allah, inananların dostudur, Onları karanlıklardan aydınlığa çıkarır. İnkar edenlere gelince, onların dostları da tağuttur, onları aydınlıktan alıp karanlığa! götürür...’ (Bakara: 2/257)
Hem de kapkaranlığa!
Allah’ın sözlerine kulak vermeyecek kadar karanlığa! Allah’ın var olan hükümlerini takmayıp unutkan[12] olan akılla hüküm koyacak kadar karanlığa!!
Sünnetullah, dünyanın her yerinde ve çağın her saniyesinde hiç aksamadan işler;
Allah; kendisini dost seçmeyenleri karanlığın ortasında yanlız bırakır... Ve hiçbir güç (kendisi dışında) Onları orada aydınlığa çıkaramaz...
Çünkü;
‘... Sizin için Allah’tan başka ne bir dost ne de bir yardımcı vardır.’ (Tevbe: 9/116)

Feyzullah birışık