Ben Esiriyim Gözlerinin!
ESİRİYİM GÖZLERİNİN
Yüreğim hiç böyle çarpmadı,gözlerim dünyayı bu kadar güzel, insanları her zaman iyi görmemişti.Sarılmamıştım hayata bu denli ,gülerken gözlerim gülmemişti ki,küçük şeyleri mutluluğumla süslememiştim.Yorulmadan yürümeye başladım hayat yolunda şimdi.Yıldızlar daha parlak ,güneş daha bir aydınlık dünya alabildiğine güzel göründü gözlerime.Rüzgar savurmuyordu okşuyordu artık saçlarımı,yağmur ıslatmıyordu ki bedenimi.
Çiçekler daha güzel renk renk oluverdi sanki bu yaz ,kar taneleri inci inci döküldü yerlere bu kış,yapraklar ne ahenkle savrulup sarardı bu sonbaharda ve ve ben yeniden doğdum sanki bu baharda.
Gözlerim değdiği zaman gözlerine imkansızlar dahi çözüm bulurdu bende,düşüncelerim kilitlenince sende kötüler iyi olurdu aklımca, yaşama anlam veren tek şey sen olurdun kalbimce,nasıl anlatsam hayat bir başka olurdu benliğimce.Uçurum kenarındayken geri adımlarım,her ıssız yolda dönmelerim oldun sen.Kelimeler yetmez artık ifade etmeye senin sevgin sığmaz oldu yüreğime.Önce hayallerde sonra düşlerde aradım seni ama gerçek bir sevgide buldum ben seni.Sensizken duruyor zaman, takvim yaprakları düşmüyor bana inat.Her baktığım yerde gözlerin çünkü çünkü ben esiri oldum gözlerinin.Ben sana mahkum sen bende kelepçe oldun.Bazen gökyüzü kadar uzaksın uzansam dokunamayacağım kadar uzak bazen de nefesim kadar yakınsın hissedebildiğim kadar ama bil ki artık yaşamam için tek sebebim sensin.
Arkana bakmadan çekip gitme benden uzaklara.Bil ki ben mecbur oldum sana bil ki gelişinle hayat bulan şu zavallı kalbim gidişinle son bulur.Seninle yaşama sensizlikle ölüme tutukluyum ben.
Yalnız şunu bil ki ; ben ben Esiri Oldum Gözlerinin.
Emine ŞİRİN
Alıntı
Ahmet_uz Nickli Üyeden Alıntı
