Hayat Bazen

[Kartal__13]

‘Hayat bazen’ diye başlayan cümleleri severim ve hayat bazen diye geçirirken içimden durgunlaşırım..her defasında..
işte, hayat bazen, bir bekleme salonunu andırır. Gelip giden tanımadığın yada az tanıdığın insanlara gülümsersin. Sana ait hiç bir şey yoktur o odada ve zevklerine dair.. sadece mecbur olduğun için oradasındır..yinede perdeleri havalandıran o esintiyi seversin. Sevmek bu kadar kolay diye düşünürsün..
kendini iyi hissettiren her şeyi sevebilir insan!
Paylaşmayı seven insanları sevdim, en çok içten olanları..mesafe tanımayıp bir solukta koşacak olanları..
Sıradan yeşil bir kurşun kalemin samimiyetinde..

‘hayat bazen’ bekleme odasıdır.. neyi beklediğini bilmediğin. Yada evet doğru, neyi istediğimi bilmediğim..ama, neyi istemediğimi çok iyi bildiğim..
beklemek de önemlidir pekala! Beklediğin mutlaka gelecektir, doğru yerdeysen..inanıyorum..

bekleme odasında beklemek..havada asılı kalmak gibi bir şey..
hayat gibi..bazen gibi..
boş ver unuttum gitti! Demek gibi..
Hayat bazen…

Alıntıdır...

Yazı hoşuma gitti paylaşayım dedim.