Korku ve Ümİt dengesİ (havf ve recÂ)

[Reyhani]

Sevgiliyi üzmekten korkan âşk misali…

Korku ile başlayan bu yöneliş, ittika (çekinme, sakınma) ile sürerek, takva ile sonuçlanacaktır. Takva ise müminin ulaşabileceği en yüksek dereceyi belirtir. Şeyh İbn el-Habib’i tasavvuf yoluna sokan salih kişi, Fez Tekkesi’nin sarp merdivenlerinden her adımını attığında, sürekli “Havf! Reca! Havf! Reca!” diyerek iner çıkarmış.

İbni Habib şu sırrı ondan öğrenmiş. Korku ve ümit bir çift ayakkabıdır. Onları ayaklarına takacaksın! Böylece hakikatin bilgisine mükemmel ve dengeli yaklaşacaksın! Sağ ayakla korku adımını, sol ayakla ümit adımını atacaksın. Yürüdüğün sürece!

Ümit, yolun başında; Ölümden sonra cennetin nimetleriyle gelecek iyiliğin özlenmesidir.

Ümit, yolun ortasında; Allah’ın kulundan razı olmasıdır.

Ümit, yolun sonunda; O Yüce Sultanı seyretmek ve sırlara erişmektir.

Ümit için müjdeler var…

KAYNAK : GÜLİSTAN DERGİSİ