Konu: kimseye söyleyemem

Ey Rabbim itirafımdır...
Şuracıkta söylüyorum
bencilliğimide sırtıma alıp
rukülarda eritemedim
Bedenim eğilirken huzurunda

Emrolunduğum gibi
Dosdoğru
Olmanın
Ağırlığını

Sırtıma
almayı
hep
Erteledim...

Ağladığımı kimseye söyleme anne
Onlar beni güçlü biliyor
Onlar beni en zor günümde bile ayakta biliyor
Ben aslında gülerek geçirdiğim her günün akşamında ağlarken
Onlar benim içimin sızladığını bilmiyor...

Ağladığımı kimseye söyleme anne
Onlar beni kral belliyor
Onlar beni kızdım mı dünyayı yakacak insan biliyor..
Ben aslında onların gözlerine bakmaya bile kıyamazken
Onlar benim bir kadın uğruna üzüleceğimi tahmin bile etmiyor..

Ağladığımı kimseye söyleme anne..
Onlar beni ağlamaz biliyor..
Onlar beni.. üzüldüm mü bulunduğum şehri bulutlar kaplar biliyor..
Ben aslında odama kapanıp sitem duygusuyla bir köşeye sinerken
Onlar beni hiçbirşeyin sarsacağını akıllarının ucundan bile geçirmiyor..

Ağladığımı kimseye söyleme anne..
Onlar bunu hiç bilmiyor..
Onlar için ben en sağlam köprülerden daha sıkı bağlıyımdır hayata...
Ben aslında ölümle yaşam arasındaki ince çizgide bir o yana bir bu yana giderken

Onlar hala benim için hayatın büyük bi hayal kırıklığı olduğunu bilmiyor....
ANNE ONLAR BENİM NAMAZ KILMADIĞIMI BİLMİYORLAR