Depresyon vak alarının büyük ekseriyetinde sebep üç temele dayanıyor:







1. Beyaz güneş ışığı eksikliği







2. Şeker ağırlıklı beslenme







3. Tatmin edici bir beraberlikten uzak kalma Eskiden birçok insan günlerinin önemli bir kısmını açık havada şu olay nasıl anlatıyor:







Zengin bir ailenin şoförü öyle bir zorunluluğu yok” diye cevap vermiş.







Rafine şeker kullanımına gelince: Köylüler asırlardır damak tadına uyan değişik tür tatlandırıcılardan faydalanıyorlardı. Rafine şeker zenginlerin seçimiydi.







Bugün tıp dünyası şeker hastalığı ve hipoglisemin (kan şekerinin düşmesiyle oluşan karbonhidrat :-):-):-):-)bolizması bozukluğu) gibi hastalıkların önemli bir sebebi olduğunu bildiriyor.







Zenginler eskiden eti öğün için temel besin olarak görüyorlardı. Ete parası yetmeyen ve zenginlerin topraklarında avlanmaları yasak olan köylüler ise balık çeşitli :-):-):-):-)bolizma hastalıklarına kolayca yenik düştüler.







Üçüncü depresyon kaynağı son yıllarda ortaya çıktı. Artık toplumun her kesimindeki insanlar toplumdan ve sosyal ilişkilerinden kopar hale geliyorlar. Kalabalıklar arasında bir tür yalnızlık yaşıyorlar.







Yaşlılar arasında yapılan incelemelerde emekliliklerini iple çekseler ve pasif hayatı özleseler de aslında çalışma hayatı onların vazgeçemeyecekleri birşey.







Problem ortada. Peki çözüm ne?







Yaşam tarzımızı değiştirmek.







Cep telefonu çalınca açan kişinin tansiyonunun bir derece yükselmesi iş hayatının baskıları bizi ilâç kullanmaya yöneltiyor. Kullandığımız bu ilâçlar ise kimyasal madde özelliği taşıyor.







Kendimizi mi kandırıyoruz? Kitleler halinde dünyanın parasını vererek sağlık kulüplerinde oksijenden mahrum “adale sporu” yapıyoruz gün ışığında koşmak dururken.







Binaları yüksek yaparken havalanmayı ihmal ediyor polen ve allerjen maddeleri solumaya başlıyoruz.







Kimyasal işlem gören yiyeceklere bayılıyoruz.







Mahalle pazarı yerine ithal besinlere yöneliyoruz.







İçme suyumuz başlı başına bir mesele.







Her zaman pişirmeye doğal yiyeceklerin doğallığını bozmaya çalışıyoruz.







Canımız sıkılınca doktorumuz bize bir mutluluk hapı yazıyor. Bu bir müddet kendimizi iyi hissettiriyor güneşimizi nereye kadar ihmal edeceğiz?







Depresyonumuzun sebebi kendimiz olmamalı.