Hey ogul!

Azini gören, çogunu bilen, sözunu diyen ogul…
Sen sen ol, el sözuyle yola cikma…
El sözuyle yola cikan, el yolunda yorulur.
Can ogul…
El pusati keskin olsa bile, dusmana kör olur, seni kanatir.
Sakin a ogul, sakin ha…
El agziyla söz deme, duyan sana degil ele inanir.
El, elini tutanin eli zayif duser…
Elin eli, tutarda, senin elin tutamaz.
Birlik, el ele vererek olur.
Dogrudur.
Ama elin eline el verenin birligi de, dirligi de bozulur.
El atina binen tez iner…
Elin ati nankör olur.
El atiyla atalarinin gittigi yere gidemezsin..
Ne Asya, ne Avrupa, nede Ortadogu..
Ola ki cok bilmiser, el atini sevmisler,
Sana “hadi sende” deseler de aldanma.
Onlar atsiz kalir, yaya giderlerde gocunmazlar..
Guzel ogul.
Senin baktigin yere, elin gözuyle bakma ha..
El kem bakar.
El dar bakar.
El hain bakar.
Bil!
Senin görmek istedigin elin gözunde yoktur.
Sen tekbir sesleriyle buyudun..
Ezan sesi gittigin yerlerde kulaklarına kupe oldu..
Vatan, Millet, Bayrak, Kur’an…
Vatan sag olsun, diyen adam
Bunları duydun..
Dört kita da on binlerce at sesi arasinda mazlumun sesini duydun, mazluma kulak verdin..
Sen zalimin sesine kulak asmadin..
Zalimi duymadin.
Zalimle bir olmadin.
Elin kulagiyla duyma.
Onlar duyacaklarin duyurmaz sana…
Kendi duymak istediklerini duyurur..
Hey ogul! Yurekli ogul.
Elin yuregiyle yureklenmeyesin
Bak gör…
Yureksizdir el.
Vicdansizdir.
Yureksizin yuregini takinma.
Vicdansiz olma.
El yuregi mangalda kul birakmaz.
Atesiyle de seni yakar.
Dusun!
onlar ele alismistir.
Dilleri de eldendir, sözleri de.
Onlar gocunmazlar,
Onlar bu böyle gereklidir derler.
Onlar söylerler.
Çunku beyinleri de elindir.
El olma.
Elin olma.
Elden olma.
El olan, elin olan, elini de, kolunu da,
Vatanini, bayragini, dinini, namusunu
ve dahi Devletini kaybeder..