Konu: Hayata dair sıcacık bir hikaye..

Yaşı bir hayli ilerlemiş adam o sabahta evinden çıkmış gideceği yere doğru ilerliyordu...Sokağın Köşesini döndüğünde olanlar oldu..Bir bisiklet hızla kendisine çarpmıştı..Sarsıntı ile yere yuvarlandı yaşlı adam...Çevredekiler hemen olay yerine geldiler ve yaşlı adamı yakındaki bir sağlık merkezine götürdüler..Acilde hemen doktor ve hemşireler ilk müdahaleyi yaptılar...Adamda hemen oradan ayrılma telaşı dikkat çekiciydi...Sağlık personeli Yaşlı adama herhangi bir iç kanama kırık çıkık olup olmadığını anlamaları için film çekmemiz gerekli dediklerinde yaşlı adam ; hayır istemiyorum benim hemen gitmem gerekli geç bile kaldım.Cevabını vermişti...bunun üzerine oradakiler ; nereye gideceksin amca nedir bu acelen? diye sorduklarında yaşlı adam ; karımla kahvaltı yapacağız beni bekliyordur deyince oradakiler ; telefonu ver konuşalım seni merak etmesin dediler..Bunun üzerine yaşlı adamın gözlerinde buğulanma yüzünde gölgelenme oldu ve hüzün rengini almış bir ses tonu ile ; karım uzun süredir Alzheimer hastası tedavi görmekte ve bu sebeple hafıza kaybı var.Ne beni nede başkalarını hatırlıyor.Deyince oradakiler ; amca nedir o zaman bu telaşın.Bak eşiniz hem kontrol altında güvende hemde sizi hatırlamıyormuş.Merak edip telaşlanmayın dediklerinde yaşlı adam ; ben senelerdir onunla tedavi olduğu yerde hep ayni saatte beraber kahvaltı yaparız.O beni tanımasa da ben onu tanıyorum.,o yaşanmış olanları hatırlamıyor olsa da ben onunla yaşadıklarımızı unutmadım ya..bu yetmez mi.? dediğinde artık söylenecek kelime kalmamıştı....

unutmayalım beraberlikler SEVGİ SAYGI SADAKAT SABIR VEFA ile yaşanılır kılınır..Yoksa herşey sadece sözde kalır... selam sevgi dua ile