Sahte Işıkları Söndürdümde Geldim Rabbim!...
SAHTE IŞIKLARI SÖNDÜRDÜM DE GELDİM RABBİM
ben sahte uzaklıkların sürgünü
ben eğreti vuslatların esiri
ben yalan yolların yolcusu
ve ben sönmüş ışıkların yansıması...
Bu gerçekle Rabbime sesleniyorum...
Tüm kaybedişlerimin nedeni
Seni aramadığım içindi
Her boşluğa düşüşüm
Senin ellerimden tutacağını düşünemeyişimdendi...
Ve Rabbim her düşüşlerimde
Kanayan yaralarım için isyan edişlerim
Hep bu nedenleydi...
Açtığım ellerime dökülen dualarda
Hep kendim , hep ben vardım...
Yine bencillik ettim biliyorum
Oysa ki...
Avuçlarıma dökülen göz yaşlarım...
Ve sana olan özlemlerim olmalıydı...
Sana olan sevdam olmalıydı
Avuçlarımı dua dua kuşatan...
Bütün sürgünler sana
Bütün hasretler sana
Ve bütün vuslatlar sana olmalıydı...
Ve işte Rabbim kapındayım
Affet beni...
Yağdırdığın rahmet yağmurundan
Sağnak sağnak nasiplenirken
Ben kendimi kupkuru çöllerde gördüm
Nasılda kördüm...
Nasılda kördüğümdüm...
Aklım kafi gelirken gerçekleri anlamaya
Akledemedim...
Ve Rabbim bu aciz kul...
Gerçekleri göremediği için kör geldi sana...
Sözlerine kulak veremediği için sağır geldi sana...
Seni layıkıyla anmadığı için dilsiz geldi sana...
Her vakit açmadığı için elsiz geldi sana...
Çağrına koşarak gitmediği için ayaksız geldi sana...
Ve Rabbim...
Bütün sahte ışıkları söndürüp geldi sana...
Nurunla aydınlanmaya geldi...
Sana geldim...
...RABBİM...
Sana geldim...
Alıntı
