“De ki: Ey inanan kullarım! Rabbinize karşı gelmekten sakının. Bu dünyada iyilik yapanlara iyilik vardır. Allah'ın (yarattığı) yeryüzü geniştir. Yalnız sabredenlere, mükâfatları hesapsız ödenecektir.” (Zümer; 10)

Eğer insanlar Allah-u Zülcelal'in emir ve nehiylerini yerine getirirlerse değil ahiretleri, dünyaları dahi cennet olacaktır. Bu ayetten anlaşıldığına göre bütün mü'minler daima birbirlerine yardımcı ve menfaatli olmalıdırlar.

 Bu konuda bir hadis-i şerifte de Peygamber Efendimiz (Salllallahu Aleyhi Ve Sellem) şöyle buyurmuştur: “Kim bir mü'min kardeşine gıyabında (arkasından) dua ederse Allah-u Zülcelal o kişiye bir melek görevlendirir. O melek, sen mü'min kardeşin için Allah'tan ne istediysen aynısı sana da olsun diye dua eder.” (Müslim)

Yani kişi: “Allah'ım mü'min kardeşimden razı ol, onu kıyamet gününde bütün insanlara şefaatçi kıl, onu affet!” gibi ne çeşit dua ederse, Allah o kişiye bir melek görevlendirir. Melek: “Allah senden de razı olsun seni de af ve mağfiret etsin, mü'min kardeşin için ne istediysen Allah aynısını sana da nasip etsin.” diye dua eder.

Çünkü mü'min kardeşi yokken insanın yaptığı dua daha halis, sırf Allah rızası için olmaktadır. Mü'min kardeşinin yanındayken ona dua edersen olabilir ki bu duanın içine riya girebilir, ondan bir menfaat beklediğin için dua etmiş olabilirsin. Ama mü'min kardeşinin arkasından dua ettiğinde niyetin sırf Allah rızası için olacağından Allah bir melek görevlendirir, o melek de aynı şekilde sana dua eder.

Yukarıdaki ayeti kerime bize işaret etmektedir ki Allah-u Zülcelal, rızasını kazanmamız için daima birbirimize yardımcı olmamızı istiyor. Böyle olduğumuz zaman sevap kazanmış, bunun tersi şekilde olduğu zaman da günah kazanmış olacağız.

Mesela: İnsan kumarbaz birisine, faiziyle olmak üzere kumar oynaması için para verirse onun kumar oynamasının günahına ortaktır. Yine kişi, hasta bir mü'min kardeşini ya da bir ihtiyarı doktora götürüp onun sağlığına kavuşmasına vesile olursa, onun sağlığına kavuşmasından dolayı alabildiği abdestinin ve kılabildiği namazının sevabına ortaktır.

Eğer mü'min kardeşimizin ibadet etmesine yardımcı olursak onun sevabına, günah işlemesine yardımcı olursak günahına ortak olmuş oluruz. Allah-u Zülcelal bu şekilde mü'min kardeşimizin sevap işlemesine yardımcı olmamızı istemiş, günah işlemesine ise engel olmamızı istemiştir. Dilimizle mü'minlere yardımcı olmamız, onlara nasihat etmemiz lazımdır.

Çünkü nasihat yeryüzünde vahyin bereketidir. Mü'minler birbirlerine ve insanlara nasihat etmedikleri zaman yeryüzünden Allah-u Zülcelal'in emir ve nehiylerin Peygamber Efendimiz (Sallallahu Aleyhi Ve Sellem)”in hadislerinin bereketi kalkar. O zaman da insanlar hayvanlar gibi, birbirlerine gireceklerdir. Nasıl ki bağlı olmayan hayvanlara yem verdiğimiz zaman görüyoruz ki hayvanlar o yemi yiyebilmek için birbirlerine vurmakta, birbirlerine zulmetmekte, birbirlerini kırmaktalar, eğer vahyin bereketi aramızda olmazsa, Allah'ın emir ve nehiyleri bilinmez ve tatbik edilmezse insanlar aynen o hayvanlar gibi olacaklardır.

Onun için elimizden geldiği kadar Allah'ın emir ve nehiylerini bilmeli ve tatbik etmeliyiz. Peygamber Efendimiz ( Sallallahu Aleyhi Ve Sellem ) hadis-i şerifte şöyle buyurmuştur: “Sadakanın en efdali dille yapılanıdır.” (Beyhaki)

Dille yapılan sadaka, birbirimize nasihat etmek, birbirimizi Allah-u Zülcelal'e doğru yöneltmek ve birbirimizi şeytandan kurtarmaya gayret göstermektir. İnsanın çaresi rehberimiz olan Hz. Peygamber (Sallallahu Aleyhi Ve Sellem)’e uymaktadır.

Sanki Peygamber Efendimiz (Sallallahu Aleyhi Ve Sellem)'in ruhu ve nuru içine girmiş gibi onun ruhu şerifini kendimize rehber yaparak Allah'a yalvaralım.


Seyda Muhammed Konyevi (K.S)