Ahmet Gümüş, zübeyir Abi'nin Üstad'la berabe rliğinde şahit olduğu hadise leri anlatıyor:

''Bir gün Zübeyir Abi rahatsızlanmiştı ve derse iştirak edemey ecek durumd a idi.Bi zden kendis ini idare etmemi zi istedi .Sungu r Abi ile berabe r ders için Üstad'ın yanına girdik .ÜStad. zübeyir Abii'yi sordu.Çarşıya falan gitti diye geçiştirmeye çalişsak da muvaff ak olamadık.Ciddi bir tavır takındı.'' zübeyir olmayınca ders yapmıyorum , zübeyir'i bulup getiri niz '' dedi.

SonRA Zübeyir Abi'yi bulup getird iğimiz de öyle bir hiddet lendi ki...
ben Zübeyir'i öyle zanned erdim ki ; değil parmak, kelles i gitse başsız gövdesiyle ' RİSALE-İNUR... RİSALE-İ NUR..' diye koşacak bilird im.bir parmak rahatsızlığı ile benim ümidimi kırdı. BEN öyle fedaka r talebe istiyo rum ki, değil parmak, kol gitmiş aldırış etmeye cek. Böyle şeyler için kudsi dava da tembel lik gösterilmez.Said hak için hiç bir zaman kelley i vermek ten çekinmemiştir.Risale-i Nur ' a herşeyini feda edecek , fedaka r telebe lazımdır...'''

ben o esnada kalbim den geçirdim ki,' Hey Üstad'ım ' siz Zübeyir Abiyi bu derece itab ediyor sunuz . demek Rİsale-i Nur talebe sini bulama miştir, ne gaript ir.'
bunun üzerine Üstad :'' Risale-i nur ve ben talebe mizi bulmuşuz.'' dedi.

ESASEN ZÜBEYİR ABİ'NİN ŞAHSINDA BÜTÜN TALEBE LERİNE DERS VERMEK İSTİYORDU ÜSTAD....