Hasan-ı Basrîhazretleri


kuddise sirruh



Tâbiînin büyüklerindendir.



Birgün,


bir dostunun cenâzesine gitmişti.


Definden sonra çok ağladı.



Sevenleri;


Niçin ağlarsınız?


dediler.



Buyurdu ki:


Kardeşlerim!


En son varacağımız yer,


İşte bu kabir.



Buraya hepimiz gireceğiz.


Bunu bile bile, nasıl


günah işleriz?



Dinleyenler, gözyaşlarını


tutamadılar.



Bir gün de, damda namaz kılıyordu.


Secdede ağlamaya başladı.



Öyle ki,


gözyaşları sel olup,


damın kenarından


aşağıya aktı.



O sırada aşağıdan bir adam


geçiyordu.



Üzerine damladı.



Adamcağız;


Acabâ bu su (necis) midir?


diye merak etti.



Zîra câmiye gidiyordu.



Yukarı bakıp, seslendi:


Arkadaş! Bu damlayan su


namaza mâni midir?



Cevap verdi:


Yıka o elbiseni kardeş. Zîra o,


günahkâr bir müminin


gözyaşıdır.