Bir başak olabilmek..

YARATICISINA MUHTAÇ İNSAN


Başaklar olgunlaştıkça başlarını önlerine eğmezler mi?

Bir başakta ne kadar çok buğday tanesi varsa başını o kadar aşağı eğmiştir.
Başağın kendisiyle övünmesi yerine başını tevazu gereği önüne eğmesi, aslında onun değerini daha da yüceltmektedir. Çünkü o başak, öncelikle haddini yani sınırlarını bilmektedir. Ne kadar ürün vermiş olursa olsun yaratıcısı karşısında yine aciz bir varlıktır. Yaratıcısının lütfuyla ürünlerini diğer canlılara sunmuştur. Bu vazifesini yerine getirmekle övünecek yerde onun şükretmesi gerekmez mi?


Bu bağlamda Allah dostlarından Ebu Süleyman Daranî k.s. Hazretleri'nin tevazu tarifine bakmamız gerekmektedir:

"Tevazu, yaptığın güzel işlere bakıp kendini beğenmemen ve şımarmamandır."

alıntı